Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Olga Żurawska - Matusiak, Sławomir Antoniuk (spr.), , Protokolant Elwira Sipak, specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2012 r. sprawy ze skargi H. M. na bezczynność Dyrektora Krajowej Szkoły Administracji Publicznej w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej zakończenia i ustalenia wyniku postępowania kwalifikacyjnego na stanowisko urzędnika Służby Cywilnej w roku [...] postanawia: 1) odrzucić skargę; 2) zwrócić skarżącej H. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
Pełnomocnik H. M. pismem z dnia 4 czerwca 2012 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Dyrektora Krajowej Szkoły Administracji Publicznej (dalej Dyrektora KSAP) polegającą na niewydaniu decyzji zakończenia i ustalenia wyniku postępowania kwalifikacyjnego na stanowisko urzędnika służby cywilnej w 2009 r.
Wnosząc o zobowiązanie Dyrektora KSAP do wydania decyzji w powyższej sprawie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych strona podniosła, iż pismem z dnia 26 marca 2012 r. pełnomocnik skarżącej, na podstawie art. 37 § 1 k.p.a., wezwał skarżony organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez wydanie w jej sprawie decyzji dotyczącej zakończenia i ustalenia wyniku postępowania kwalifikacyjnego na stanowisko urzędnika Służby Cywilnej w 2009 r.
W odpowiedzi na ww. wniosek Dyrektor KSAP pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. stwierdził brak podstaw do wydania wnioskowanej decyzji. Organ stwierdził, że rola KSAP w postępowaniu kwalifikacyjnym sprowadza się do działań organizatorskich. W toku tego postępowania nie zapada żadne władcze rozstrzygnięcie, które miałoby mieć jakikolwiek wpływ na status prawny strony, bowiem skutkiem procesu kwalifikacyjnego nie jest skuteczne prawnie roszczenie o mianowanie i jego wynik nie ma bezpośredniego wpływu na status prawny kandydata.
Zdaniem strony skarżącej powyższe stanowisko jest błędne, albowiem nie znajduje oparcia w obowiązującym stanie prawnym, jak też w doktrynie i w orzecznictwie. W polskim prawie administracyjnymi pojęcie domniemania załatwiania spraw przez organy w drodze decyzji administracyjnych pojawia się wówczas, gdy przepisy prawa upoważniają organ administracji do załatwienia sprawy administracyjnej, lecz nie określają formy jej rozstrzygnięcia. Zatem strona stoi na stanowisku, że podstawę prawną do wydania decyzji administracyjnej w przedmiotowej sprawie stanowią: art. 22 ust. 1 obowiązującej w okresie przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w niniejszej sprawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218 ze zm.) oraz art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 ze zm.) w zw. z art. 104 § 1 k.p.a. Zgodnie z pierwszym z wymienionych przepisów to na KSAP nałożone jest zadanie przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników Służby Cywilnej ubiegających się o mianowanie, w związku z powyższym za organ właściwy do wydania decyzji w sprawie zakończenia i ustalenia wyników ww. postępowania (lub innego, władczego aktu z zakresu administracji publicznej), należy uznać Dyrektora KSAP (na co wskazuje art. 2 ust. 2 ustawy o KSAP). Ponieważ przepisy ustawy nie określają prawnej formy rozstrzygnięcia przedmiotowego postępowania kwalifikacyjnego, to zgodnie z art. 104 § 1 i art. 1 pkt 1 k.p.a. zastosowanie powinny znaleźć właściwe przepisy k.p.a., dotyczące m.in. decyzji administracyjnych, terminów załatwiania spraw oraz trybu doręczeń. W analizowanym przypadku przyjęcie koncepcji domniemania załatwiania spraw w drodze decyzji administracyjnej należy uznać za zasadne, albowiem koncepcja ta znalazła szerokie zastosowanie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. akt I OSK 509/06; z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt II GSK 347/07; z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt II GSK 241/07; z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt I OSK 615/08; z dnia 26 maja 2009 r., sygn. akt I OSK 761/08, czy w postanowienie z dnia 15 lutego 2011, sygn. akt II OSK 937/10).