Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi B. P. na bezczynność Ministra Rozwoju Regionalnego w zakresie rozpoznania wniosku z dnia 29 września 2010 r. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia 1. zwolnić B. P. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla B. P. adwokata.
B. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie dotyczącej dostępu do informacji publicznej. Na podstawie informacji przedstawionych przez stronę w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy ustalono, co następuje.
Skarżący odbywa w zakładzie karnym karę pozbawienia wolności. Nie jest zatrudniony w zakładzie karnym i nie uzyskuje żadnych dochodów. Nie ma żadnego majątku, w tym oszczędności.
Zgodnie z art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Na podstawie oświadczeń skarżącego stwierdzić należy, że strona spełnia przesłankę warunkującą przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie. Skarżący przebywa obecnie w zakładzie karnym, w którym nie uzyskuje żadnych dochodów. Strona nie ma też żadnego majątku, w tym oszczędności. Wnioskodawca nie dysponuje środkami finansowymi, które mogłyby zostać przeznaczone na poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
W związku z tym, że w sprawie niniejszej skarżący obowiązany jest do uiszczania kosztów sądowych w toku całego postępowania, a przy wnoszeniu środka odwoławczego od orzeczenia sądu I instancji obowiązuje przymus adwokacko - radcowski, wnioskodawcy należało przyznać prawo pomocy.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono, jak w pkt. 1 i 2 postanowienia.