Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w osobie: Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu D. J. od postanowienia referendarza sądowego z 12 lutego 2016 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi D. J. na przewlekłe prowadzenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] października 2015 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: - utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie -.
D. J., po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi, złożył w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego.
Skarżący podał, że znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z małoletnim synem, a na dochód rodziny składa się jedynie jego wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w wysokości [...] zł netto.
Natomiast do stałych koniecznych wydatków zaliczył: spłatę rat kredytu mieszkaniowego w wysokości 700 zł miesięcznie, opłaty za mieszkanie w kwocie około 200 zł oraz koszty utrzymania dziecka w wysokości około 750 zł miesięcznie. Jednocześnie oświadczył, że jest zadłużony z tytułu opłat za mieszkanie do spółdzielni, za wodę i za gaz, nie posiada oszczędności ani przedmiotów wartościowych.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2016 r. referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego. Od ww. postanowienia skarżący wniósł sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 260 § 1 i § 2 ustawy p.p.s.a. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: ustawy p.p.s.a., rozpoznając sprzeciw od postanowień referendarza sądowego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. W sprawach tych, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - czego żąda skarżący - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podkreślić należy, że prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji powinny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Strona występująca na drogę postępowania sądowego powinna mieć świadomość obowiązku ponoszenia kosztów tego postępowania, a wnosząc o zwolnienie z tego obowiązku musi uprawdopodobnić - w sposób bardzo rzetelny - okoliczności przemawiające za uwzględnieniem wniosku. Skoro zatem obowiązek wykazania przesłanek, o których mowa w art. 246 cytowanej ustawy obciąża wnioskodawcę, powinien on złożyć pełne, jasne a przede wszystkim wiarygodne oświadczenie o swojej sytuacji rodzinnej i majątkowej. Oznacza to, że na osobę ubiegającą się o przyznanie prawa pomocy został przerzucony ciężar przedstawienia swojej sytuacji materialnej w taki sposób, aby przekonać o zasadności złożonego wniosku.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, prawidłowo referendarz sądowy dokonał oceny.
Dokonując analizy złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie majątkowym i dochodach, uznać należało, że wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego od skargi nie zasługuje na uwzględnienie. Skarżący posiada stałe dochody, przekraczające najniższe świadczenia, w wysokości [...] zł netto. Deklarowany dochód, choć nie jest wysoki, przekracza kryterium dochodowe, pozwalające na przyznanie rodzinie pomocy społecznej. Jak wskazuje się w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezdomnym, bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku (granice ubóstwa).
W związku z powyższym trzeba stwierdzić, że wnioskodawca nie wykazał, iż nie jest w stanie uiścić tej kwoty bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i syna.
Należy jednocześnie podkreślić, że skarżący uiścił wpis sądowy od skargi, który wynosi 100 zł.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 260 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.