Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 23 września 2011 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. Z. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi T. O. na bezczynność [...] Kuratora Oświaty w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] czerwca 2003 r. o nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata A. Z.: tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym: tytułem opłaty kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem 23% podatku od towarów i usług.
Adwokat A. Z. w skardze kasacyjnej z dnia 18 lipca 2011 r. wniósł o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu. Oświadczył jednocześnie, że wynagrodzenie to nie zostało opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
W § 18 ust. 1 rozporządzenia, zostały wskazane konkretne czynności procesowe, za które przysługuje zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu.
Z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie ww. pisma procesowego wynosi 50 % stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli sporządził ją ten sam adwokat, który występował w sprawie przed Sądem I instancji.
Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie adwokat A. Z. został ustanowiony pełnomocnikiem skarżącej w postępowaniu sądowoadministracyjnym w I instancji.
Jak wynika z akt, pomoc udzielona skarżącej, za którą należy mu się wynagrodzenie, polegała na sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej od wydanego przez Sąd orzeczenia.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne adwokatowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 50% z 240 zł, czyli 120 zł i powinno być podwyższone o kwotę 27,60 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł.
Ponadto adwokat, stosownie do § 20 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na to, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie ustanowionemu w ramach prawa pomocy pełnomocnikowi żądanego wynagrodzenia, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w związku z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).