Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Lucyna Picho po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J. P. na bezczynność Szefa Agencji [...] w przedmiocie realizacji wypłaty świadczeń pieniężnych postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
J. P. w toku postępowania sądowego kierując do Sądu na urzędowym formularzu wniosek PPF zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Z uwagi na to, że wniosek - mimo, że złożony na urzędowym formularzu - budził wątpliwości referendarza sądowego co do jego treści, wezwaniem z dnia 14 kwietnia 2016 r. (k-35) zwrócono się do wnioskodawcy o jego uzupełnienie i nadesłanie dodatkowych dokumentów - w terminie 7 dni od doręczenia wezwania - określających kwotę wierzytelności o których wspomina w formularzu wniosku, oraz do wyjaśnienia czy w chwili obecnej uzyskuje jakiekolwiek dochody, jak również czy ciążą na nim jakiekolwiek zobowiązania i stałe wydatki.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wezwania wynika, że zostało ono doręczone stronie w dniu 19 kwietnia 2016 r., a zatem termin do nadesłania przez skarżącego dodatkowych dokumentów upłynął 26 kwietnia 2016 r. W terminie tym, jak również do dnia wydania niniejszego postanowienia, wnioskodawca nie wykonał wezwania referendarza sądowego.
Rozpatrując zatem złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym na wstępie zaznaczyć należy, że instytucja "prawa pomocy" stanowi odstępstwo od wynikającej z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej jako p.p.s.a., zasady odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Jej celem jest zapewnienie realizacji prawa do sądu stronie, która ze względu na sytuację majątkową, stan rodzinny nie może ponieść kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. Konsekwencją powyższego faktu jest to, że przyznanie prawa pomocy może mieć miejsce w przypadkach wyjątkowych, kiedy to spełnione zostaną przesłanki określone w art. 246 p.p.s.a. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 sąd przyznaje prawo pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Stosownie do art. 245 § 3 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Jak podkreśla się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt II FZ 781/05) stwierdzenie wystąpienia przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy wymaga zestawienia wysokości środków, jakimi strona dysponuje z wysokością kosztów, do których poniesienia zobowiązana jest na danym etapie postępowania. Ciężar wykazania tych przesłanek spoczywa na stronie skarżącej. Ocena przytoczonych przez wnioskodawcę okoliczności należy natomiast do Sądu (por. postanowienie NSA z dnia 14 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 760/04). Jeszcze raz podkreślić należy, że zgodnie z art. 246 § 1 ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów sądowych oraz kosztów ustanowienia adwokata lub radcy prawnego spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym zgodnie z art. 252 § 1 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne (nie budzące wątpliwości) dane o jej stanie majątkowym i dochodach.
Analiza danych zawartych w aktach sprawy prowadzi do wniosku, iż złożone przez J. P. oświadczenie nie pozwala na dostateczną ocenę jego sytuacji majątkowej i tym samym ustalenie czy wniosek o przyznanie prawa pomocy należy uwzględnić. Stanowisko takie jest w szczególności konsekwencją niewykonania przez stronę wezwania z dnia [...] kwietnia 2016 r. do nadesłania dodatkowych dokumentów. Jeszcze raz podkreślić należy, że strona chcąc, aby jej wniosek został rozpoznany merytorycznie ma obowiązek jego dokładnego i prawidłowego wypełnienia formularza, gdyż nie ulega wątpliwości, że wyjaśnienie kwestii związanych z jej sytuacją majątkową, stosownie do treści art. 246 p.p.s.a., ciążyło na stronie. Z obowiązku tego J. P. nie wywiązał się. Natomiast dane, które są zawarte w formularzu nie są wystarczające dla oceny sytuacji majątkowej strony.
Wobec zatem niewykonania nałożonego na skarżącego przez ww. przepisy obowiązku, co utrudniało ocenę jego sytuacji majątkowej na podstawie powołanych przepisów i art. 258 § 1 i 2 pkt 7 powołanej ustawy postanowiono jak w sentencji.