Sprawa ze skargi na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie konkursu na stanowisko Dyrektora [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 czerwca 2004r. sprawy ze skargi A.S. na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie konkursu na stanowisko Dyrektora [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

A.S. zarzucił Szefowi Służby Cywilnej bezczynność polegającą na niewydaniu decyzji administracyjnej po przeprowadzeniu postępowania konkursowego na stanowisko Dyrektora [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego.

Rozstrzygnięcie Szefa Służby Cywilnej wydane w dniu [...] stycznia 2004r. na skutek złożonego przez skarżącego odwołania od wyniku konkursu jest decyzją administracyjną (organ administracji rozstrzyga sprawę co do jej istoty w formie decyzji administracyjnej - art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego - t.j.: Dz. U. z 2000r. Nr, 98, poz. 1071 z późn. zm.). Według przyjętego w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i literaturze poglądu, pisma zawierające rozstrzygnięcia w sprawie załatwianej w drodze decyzji są takimi orzeczeniami, nawet gdy nie zachowują w pełni sformalizowanych wymagań przewidzianych w art. 107 § 1 Kpa., jeżeli zawierają minimum elementów niezbędnych do zakwalifikowania ich jako decyzji. Do takich elementów orzecznictwo i piśmiennictwo zalicza przede wszystkim oznaczenie organu administracji, wskazanie adresata aktu, rozstrzygnięcie o stanie sprawy i podpis osoby reprezentującej organ. Niewątpliwie takie warunki spełnia pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2004r. załatwiające odwołanie skarżącego. Dodać należy, że to nie forma, lecz treść rozstrzygnięcia wskazuje na jego walor władczego zajęcia stanowiska przez organ władzy publicznej.

Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Oznacza to, że zarzut bezczynności powinien pojawić się wtedy, gdy organ - będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności - pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność bowiem ma na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu. Jednak korzystanie z tego środka jest niedopuszczalne wówczas, gdy przed wniesieniem skargi na bezczynność strona otrzymała już orzeczenie organu.

Skoro więc organ wydał decyzję i decyzja ta została skarżącemu doręczona przed złożeniem skargi, to skargę w takim stanie sprawy należało uznać za niedopuszczalną (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 1987r., sygn. akt IV SAB 14/86, ONSA 1/87 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 1999r., sygn. akt II SAB 190/99, niepublikowane).

Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzekł, jak w sentencji.

Strona 1/1