Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 grudnia 2014 r. o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. S. na bezczynność Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. w przedmiocie wpisu na listę radców prawnych postanawia: odmówić zmiany postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 grudnia 2014 r. o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych.
K.S. wnioskiem z dnia 29 września 2014 r., złożonym na urzędowym formularzu PPF, wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt II SAB/Sz 91/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił K. S. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie ma żadnych dochodów ani oszczędności, ale posiada mieszkanie spółdzielcze własnościowe o pow. 81m2 i garaż. Z przedłożonego zeznania podatkowego za [...] wynika, że przychód wnioskodawczyni z pozarolniczej działalności gospodarczej w ubiegłym roku wyniósł [...], a koszty uzyskania tego przychodu wyniosły [...]. Skarżąca nie wyjaśniła z jakich środków ponosi koszty swojego utrzymania, mimo wezwania nie przedłożyła dowodów potwierdzających wydatki na utrzymanie jej mieszkania i garażu. Nie przedłożyła też dowodów potwierdzających, że faktycznie zalega z opłatami za mieszkanie. Mimo deklarowanego braku jakichkolwiek dochodów, wnioskodawczyni nie ubiegała się o wsparcie ze środków opieki społecznej oraz oświadczyła w piśmie z dnia [...] że zrzekła się wszelkich świadczeń z ZUS mimo tego, że jest w wieku emerytalnym.
Z uwagi na powyższe Sąd stwierdził, że skarżąca nie wykazała w sposób przekonujący, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego dla swojego utrzymania. Treść wniosku ani przedłożonych dowodów nie pozwoliła Sądowi na ocenę rzeczywistej sytuacji majątkowej wnioskodawczyni, a skarżąca nie dołożyła starań mających na celu wykazanie, jak rzeczywiście wygląda jej sytuacja finansowa i majątkowa, co pozwoliłoby Sądowi na ocenę jej możliwości poniesienia kosztów sądowych, w sprawie zainicjowanej jej skargą.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 lutego 2015r., sygn. akt II GZ 52/15 oddalił zażalenie skarżącej na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Sąd drugiej instancji podzielił ocenę
WSA , iż podane przez skarżącą informacje uznać należy za niewystarczające do odtworzenia jej rzeczywistej sytuacji majątkowej. NSA podkreślił, że Sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzenia w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego nie są znane, mimo istniejącego po stronie skarżącej ciężaru wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy.
W odpowiedzi na wezwanie tutejszego Sądu z dnia 30 marca 2015r. do uiszczenia wpisu od skargi, K.S. w piśmie z dnia 27 kwietnia 2015r. wniosła o zmianę prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2014r., poprzez uwzględnienie wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych. Jako dowód załączyła kopie prawomocnych postanowień Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego:
- z dnia 30 marca 2015r. sygn. akt VI SA/Wa 3450/14 w przedmiocie zwolnienia K. S. od kosztów sądowych w sprawie,
- z dnia 31 marca 2015r. sygn. akt VI SA/Wa 2008/13 w przedmiocie ustanowienia na rzecz K. S. radcy prawnego z urzędu;