Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A. na bezczynność Marszałka Województwa w przedmiocie kontroli wykonania rekultywacji oraz podjęcia czynności celem doprowadzenia rekultywowanego obiektu do stanu zgodnego z decyzją o zamknięciu składowiska odpadów p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia 19 czerwca 2018 r. [...] Spółka z o.o. Spółka komandytowa we W. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na bezczynność Marszałka Województwa w przedmiocie kontroli wykonania rekultywacji oraz podjęcia czynności celem doprowadzenia rekultywowanego obiektu do stanu zgodnego z decyzją o zamknięciu składowiska odpadów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi w każdym przypadku poprzedzone jest badaniem, czy sprawa będąca jej przedmiotem podlega kontroli wojewódzkiego sądu administracyjnego, a mianowicie, czy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, czy skargę wniósł uprawniony podmiot oraz czy spełnia ona wymogi formalne i została wniesiona w terminie.
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej "p.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
W orzecznictwie przyjmuje się, że podmiot wnoszący skargę musi wykazać istnienie po jego stronie interesu prawnego, czyli osobistego, konkretnego i aktualnego prawnie chronionego interesu, który może być realizowany na gruncie określonego przepisu prawa, najczęściej materialnego, bezpośrednio wiążącego zaskarżony akt z indywidualną i prawnie chronioną sytuacją strony (por. postanowienie NSA z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt II OSK 355/14, dostępne w Internecie). Od wykazania związku między chronionym przez przepis prawa interesem prawnym, a aktem lub czynnością (bezczynnością) organu administracji publicznej, uzależnione jest uprawnienie do złożenia skargi do sądu.
W sprawie niniejszej taka sytuacja nie zachodzi. Skargę na bezczynność Marszałka Województwa wniósł wykonawca inwestycji realizowanej przez [...] S.A. pn.: "[...]". W ocenie Sądu, wynik niniejszej sprawy nie dotyczy interesu prawnego skarżącej Spółki będącej wykonawcą ww. inwestycji, nie wpływa bowiem na sferę prawną Spółki. Skarżąca Spółka co najwyżej może mieć interes faktyczny w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy. Prawa i obowiązki ww. Spółki jako wykonawcy inwestycji wynikają z zawartej umowy i przepisów związanych z łączącym strony, tj. wykonawcę i inwestora, stosunkiem zobowiązaniowym. Okoliczności te nie mogą mieć żadnego wpływu na postępowanie administracyjne, zaś sprawy dotyczące kwestii odpowiedzialności wykonawcy robót w ramach zawartej umowy o roboty budowlane (sprawy cywilne) należą do właściwości sądów powszechnych. Kwestie te pozostają poza sferą objętą unormowaniem Prawa budowlanego. Wynik indywidualizacji i konkretyzacji norm Prawa budowlanego może jedynie pośrednio oddziaływać na sferę praw i obowiązków skarżącego w zakresie odpowiedzialności cywilnej (por.: postanowienie NSA z dnia 15 marca 2017 r. sygn. akt II OZ 258/17 oraz wyrok NSA z dnia 30 maja 2008 r. sygn. akt II OSK 581/07, dostępne w Internecie).
Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu administracyjnego wyraża się w tym, że podmiot ten działa we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie na jego rzecz uprawnienia lub zwolnienia z nałożonego nań obowiązku, wynikającego z obowiązujących przepisów prawa. Zdaniem Sądu, z umowy cywilnoprawnej z wykonawcą robót budowlanych nie można wyprowadzić interesu prawnego do występowania w charakterze strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym inwestycyjnego procesu budowlanego.
W konsekwencji skarga [...] Spółki z o.o. Spółki komandytowej we W., która nie posiada interesu prawnego w niniejszej sprawie, podlega odrzuceniu.
Mając na względzie powyższe, Sąd działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.