Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. K. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w S. w przedmiocie udostępnienia informacji postanawia: umorzyć postępowanie sądowe
D.K. pismem z dnia 16 marca 2015 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego S. w przedmiocie udostępnienia informacji dotyczącej wyników czynności przeszukania, dokonanej przez funkcjonariuszy Służby Więziennej w Zakładzie Karnym w S.
Pismem z dnia 25 marca 2015 r. D.K. cofnął przedmiotową skargę. Skarżący wyjaśnił, że otrzymał żądane informacje.
W odpowiedzi na skargę, udzielonej pismem z dnia 17 kwietnia 2015 r., organ wniósł o umorzenie postępowania w sprawie.
Dyrektor Zakładu Karnego w S. wyjaśnił, że w dniu 10 grudnia 2014 r. wpłynął wniosek D.K. o udzielenie informacji, czy w czasie jego pobytu w Zakładzie Karnym, w trakcie przeszukania, funkcjonariusze Służby Więziennej znaleźli przy nim kiedykolwiek kartę SIM do telefonu. Odpowiedź na powyższe pytanie udzielona została D.K. pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. oraz z dnia 5 marca 2015 r., w związku z kolejnym wnioskiem skarżącego w tej kwestii.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a., jeżeli strona skarżąca skutecznie cofnęła skargę, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania i orzeczenie to może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W rozpatrywanej sprawie D.K. pismem z dnia 25 marca 2015 r. cofnął skargę na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w S., a dokonana przez skarżącego czynność procesowa nie budzi wątpliwości i brak jest podstaw do uznania tego cofnięcia za niedopuszczalne. Wobec tego cofnięcie skargi jest dla Sądu wiążące.
Uznając cofnięcie skargi za dopuszczalne należało zatem umorzyć postępowanie sądowe na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.