Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi P. Ż. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. w przedmiocie braku złożenia propozycji służby odrzucić skargę.
P. Ż. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. polegającą na nie przedstawieniu mu propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo służby w Służbie Celno-Skarbowej, na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 z późn. zm.).
Skarżący wskazał, że w związku z wejściem w życie przepisów ww. ustawy, powinien otrzymać propozycję określającą nowe warunki pełnienia służby, która uwzględnia posiadane kwalifikacje i przebieg dotychczasowej pracy i służby, a także dotychczasowe miejsce zamieszkania. Termin ustawowy złożenia propozycji przypadał na dzień 31 maja 2017 r. W konsekwencji, organ od dnia 1 czerwca
2017 r. pozostaje w zwłoce w wykonaniu czynności złożenia propozycji, zatem skarga jest w pełni zasadna.
Pismem z dnia 10 lipca 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej poinformował skarżącego, że z dniem 31 sierpnia 2017 r. nastąpi wygaśnięcie stosunku służbowego, zgodnie z art. 170 ust. 3 ww. ustawy, które traktuje się jak zwolnienie ze służby.
Skarżący wniósł aby Sąd zobowiązał organ do wykonania w terminie 14 dni czynności w postaci przedstawienia skarżącemu propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby, która uwzględnia posiadane kwalifikacje i przebieg dotychczasowej pracy i służby, a także dotychczasowe miejsce zamieszkania.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie.
W piśmie z dnia 28 listopada 2017 r., skarżący reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, rozwinął stanowisko skargi. Podniósł, że skarga powinna zostać rozpoznana merytorycznie w trybie administracyjnym przez sąd administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności.
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2188), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości, między innymi, poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Granice właściwości rzeczowej wojewódzkich sądów administracyjnych sprecyzowane zostały w art. 3 § 2, 2a i § 3 oraz art. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;