Dnia 3 sierpnia 2016 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Szczecinie Bożena Gonzalez Perea po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 maja 2016 r. sygn. akt II SAB/Sz 151/15 w sprawie ze skargi R. P. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej p o s t a n a w i a przyznać na rzecz radcy prawnego P. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę [...] (słownie: [...]) złotych, która obejmuje kwotę [...] zł powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej na zasadzie prawa pomocy
Wyrokiem z dnia 5 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. oddalił skargę R.P. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W pkt. II wyroku Sąd przyznał od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P.S. kwotę 295,20 zł tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w I instancji.
Odpis wyroku z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 16 czerwca 2016 r.
W dniu 15 lipca 2016 r. pełnomocnik skarżącego nadał w urzędzie pocztowym opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. wyroku, wraz z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego w ramach prawa pomocy, określa - mające zastosowanie w sprawie z mocy art. 250 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. poz. 1805).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia, opłata maksymalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wynosi 50 % opłaty maksymalnej określonej (w niniejszej sprawie) w oparciu o § 21 ust. 1 pkt 1 lit c na kwotę 480 zł, czyli wynosi 240 zł.
W myśl § 4 ust. 1 i 2 cytowanego rozporządzenia, zasadą jest, że opłatę w konkretnej sprawie ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności. Opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3 rozporządzenia).
W przedmiotowej sprawie brak było podstaw do ustalenia opłaty wyższej niż ½ opłaty maksymalnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Nie uzasadniał tego nakład pracy radcy prawnego ani jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, liczba stawiennictw w Sądzie, czynności podjęte w sprawie, czy obszerność zgromadzonego materiału dowodowego.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w powiazaniu z § 4 ust. 1 i 2 oraz § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego wyżej rozporządzenia, należało przyznać pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej - za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie - w kwocie 120 złotych powiększone o stawkę należnego podatku VAT.