Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Henryk Dolecki po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę w przedmiocie pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a odrzucić skargę
W dniu [...] r. M. P. nadał w urzędzie pocztowym skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę w przedmiocie wydania pozwolenia na budowę i przebudowę budynku mieszkalnego ([...] ) na działce nr [...] w miejscowości [...] przy ul. [...] , w której podał, że wniosek o wydanie pozwolenia na budowę złożył w dniu [...] r., a pozwolenie na budowę wydano dopiero [...] r.
Starosta w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. Jednocześnie wskazał, że skarżący wniosek z dnia [...] r. o wydanie pozwolenia na budowę złożył działając w imieniu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo , a organ I instancji nie prowadził przewlekle tego postępowania ponieważ skarżący składał liczne skargi i wnioski w tej sprawie, na które organ był zmuszony odpowiadać, co wydłużyło to postępowanie. Ponadto, w dniu [...] r. organ wydał decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielił pozwolenia na budowę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z zasadą skargowości wszczęcie postępowania przed sądem administracyjnym wymaga wystąpienia ze stosownym żądaniem przez uprawniony podmiot. W myśl art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich. Zatem krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi jest ściśle określony. Jeżeli skarga dotyczy postępowania administracyjnego do wniesienia skargi do sądu uprawniona jest przede wszystkim strona tego postępowania, w którym został wydany zaskarżony akt albo w którym organ administracji prowadzi postępowanie administracyjne przewlekle albo pozostaje bezczynny.
Ze skargi i odpowiedzi na skargę wynika, że skarga nie dotyczy interesu prawnego M. P., ale interesu prawnego podmiotu w imieniu którego skarżący złożył wniosek o wydanie pozwolenia na budowę tj. Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo. Kryterium interesu prawnego na którym oparta jest legitymacja do wniesienia skargi do sądu administracyjnego ma charakter materialnoprawny i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków wnoszącego skargę, a zaskarżonym aktem, czynnością, czy bezczynnością organu. Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę musi przejawiać się tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku. Interes prawny danego podmiotu istnieje wtedy, kiedy można wskazać przepis prawa materialnego, z którego można wywieźć dla danego podmiotu określone prawa lub obowiązku. Mieć interes prawny to tyle, co wskazać przepis prawa uprawniający dany podmiot do wystąpienia we własnym imieniu z określonym żądaniem w stosunku do organu administracji publicznej. Skarżący zarzuca Staroście przewlekłe prowadzenie postępowania dotyczącego wydania Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe Nadleśnictwo pozwolenia na budowę. Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. nr 156 poz. 1118 z późn. zm.) stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. W żadnym razie stroną w tym postępowaniu nie jest osoba która na zlecenie inwestora sporządziła projekt budowlany i która w jego imieniu wystąpiła z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę. W niniejszej sprawie M. P. nie jest osobą uprawnioną do wniesienia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę, ponieważ sprawa w której skarżący zarzuca organowi przewlekłość, nie dotyczy jego interesu prawnego, ale interesu prawnego inwestora.
Z tego względu, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.