Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak,, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.), , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi A. M. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. w przedmiocie rozpoznania odwołania p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
A. M. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. polegającą na nie podjęciu czynności procesowych w sprawie złożonego przez nią odwołania od decyzji o zwolnieniu ją ze służby, zawartej w propozycji pracy złożonej dnia [...] r. Propozycja ta została złożona na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) określającej tryb składania pracownikom oraz funkcjonariuszom nowych warunków zatrudnienia albo pełnienia służby w ramach Krajowej Administracji Skarbowej i zawierała propozycję pracy w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w S..
W ocenie skarżącej, propozycja ta jest w istocie decyzją administracyjną o zwolnieniu ze służby, dlatego skarżąca złożyła od niej odwołanie, jednak Dyrektor Izby Administracji Skarbowej nie rozpoznał tego odwołania, ani nie przesłał go do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie.
W piśmie z dnia 28 lutego 2018 r. stanowiącym uzupełnienie skargi skarżąca oświadczyła, że organ nie działał na mocy prawa i już sam ten fakt czyni jego czynności prawne nieważnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności, w tym ocena, czy skarga dotyczy sprawy objętej kontrolą sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2188 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości, między innymi, poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Granice właściwości rzeczowej wojewódzkich sądów administracyjnych sprecyzowane zostały w art. 3 § 2, 2a i § 3 oraz art. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.".
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;