Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk SO del. Elżbieta Mazur-Selwa Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 listopada 2013 r. sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej -postanawia- I. umorzyć postępowanie sądowe; II. zarządza zwrot na rzecz skarżącego P. P. kwoty 100 zł /słownie: sto złotych/ uiszczonej tytułem wpisu.
Przedmiotem skargi P. P. jest bezczynność Wójta Gminy [...] dotycząca udostępnienia informacji publicznej. W oparciu o przesłane do Sądu dokumenty ustalono, że P. P. w dniu 30 lipca 2013 r. zwrócił się drogą mailową do Wójta Gminy [...] o udostępnienie informacji w zakresie wydanych przez Wójta decyzji w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej w latach 2011-2012. Nadto wystąpił o wskazanie, jaka w poszczególnych decyzjach była wartość nieruchomości przed podziałem (w tym jakie było oznaczenie geodezyjne tych nieruchomości) oraz jaka była wartość tych nieruchomości po podziale (w tym na ile została podzielona działka). Strona wniosła o udzielnie informacji drogą mailową. W/w pismo wpłynęło do Urzędu Gminy [...] w dniu 31 lipca 2013 r.
W dniu 2 sierpnia 2013 r. Urząd Gminy [...] przekazał maila do P. P. w którym poinformował go, że w żądanym przez niego okresie Wójt Gminy [...] nie wydał decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej.
W skardze z dnia 3 września 2013 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie P. P. reprezentowany przez radcę prawnego T. T. zarzucił Wójtowi Gminy [...] bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej, formułując wniosek o:
1) zobowiązanie Wójta do udzielenia żądanej informacji publicznej,
2) zasądzenie kosztów postępowania,
3) w przypadku uwzględnienia skargi przez organ wniósł o umorzenie postępowania i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
Skarżący podniósł, że do dnia złożenia skargi Wójt nie udostępnił mu żądanej informacji. Wskazał w jaki sposób i formie podlega udostępnienie informacji publicznej o majątku publicznym jednostek samorządu terytorialnego. Powołał się na stanowisko sądów administracyjnych, zgodnie z którym złożenie wniosku o udzielnie informacji publicznej może nastąpić w dowolnej formie, a więc również przy użyciu zwykłego e-maila. Dla skutecznego złożenia wniosku nie jest też konieczne opatrzenie wniosku bezpiecznym kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy [...] wniósł o jej oddalenie w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania. Wskazał, że w dniu 2 sierpnia 2013 r. udzielił drogą mailową odpowiedzi na złożony przez skarżącego wniosek o udzielenie informacji publicznej.
P. P. działając osobiście skierował do Sądu pismo z dnia 30 września 2013 r., w którym wskazał, że "w związku z cofnięciem skargi na bezczynność wobec Wójta Gmina [...] wnosi o dokonanie zwrotu opłaty sądowej w wysokości 100 zł na swoje konto".
Pismem z dnia 7 października 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zwrócił się do pełnomocnika skarżącego - radcy prawnego T. T. o wyjaśnienie, czy w/w pismo z dnia 30 września 2013 r. - skierowane do Sądu stanowi cofnięcie skargi. Przy czym wezwanie należało wykonać w terminie
7 dni, od dnia jego otrzymania, pod rygorem uznania w razie braku odpowiedzi, że wniesione przez skarżącego pismo z dnia 30 września 2013 r. stanowi cofnięcie skargi w niniejszej sprawie. Pełnomocnik skarżącego odebrała wezwanie w dniu 21 października 2013 r.
W dniu 28 października 2013 r. (tj. w terminie określonym przez Sąd) pełnomocnik skarżącego radca prawny T. T. nadała w Urzędzie Pocztowym pismo, do sprawy o sygn. akt II SAB/Rz 98/13, w którym zawarła wyraźne oświadczenie wskazując, że pismo z dnia 30 września 2013 r. stanowi cofnięcie skargi i jednocześnie wniosła o zwrot uiszczonej w sprawie opłaty sądowej w kwocie 100 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje;
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; zwana dalej P.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie to wiąże sąd. Jedynie w przypadku, gdyby cofnięcie skargi zmierzało do obejścia prawa lub powodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, Sąd jest zobligowany do uznania tej czynności za niedopuszczalną.
W ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą ustawowe przesłanki wyłączające skuteczność oświadczenia skarżącego o cofnięciu skargi.
W związku z powyższym, na podstawie art. 60 w związku z art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., postępowanie sądowe należało umorzyć.
O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.