Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej - postanawia - I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne, II. zwrócić skarżącemu kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem wpisu od skargi.
P. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Wójta Gminy [...] polegającą na nieudzielaniu, na jego wniosek z dnia 30 listopada 2012 r., informacji publicznej dotyczącej wydanych przez wymieniony organ decyzji administracyjnych ustalających wysokość opłat adiacenckich w latach 2011-2012.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak wyczerpania trybu z art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a." Podniósł, że odpowiedź na żądanie skarżącego udzielona została w piśmie z dnia 3 stycznia 2013 r.
W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynęło do tut. Sądu pismo, w którym P. P. oświadczył, iż cofa w całości złożoną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
W świetle art. 60 P.p.s.a. skarżącemu przysługuje uprawnienie do cofnięcia wniesionej skargi, a oświadczenie w tym przedmiocie wiąże sąd. Tylko w przypadkach, gdy cofnięcie skarg zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności sąd obowiązany jest uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne.
Stosownie z kolei do art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., jeśli skarżący skutecznie cofnął skargę sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
Z uwagi na fakt, że skarżący P. P. cofnął skargę, a Sąd nie dopatrzył się wskazanych wyżej okoliczności wyłączających skuteczność tego oświadczenia umorzono niniejsze postępowanie, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.
O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.