Dnia 15 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2015 roku sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w przedmiocie nieprzekazania wniosku do właściwego organu postanawia I. odrzucić skargę, II. przyznać r.pr. T. K. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, kwotę [...] zł ( [...]) w tym [...] zł ([...]) tytułem podatku od towarów i usług.
W dniu 15 kwietnia 2014 r. T. K. wniósł skargę (pismo datowane na dzień 8 kwietnia 2014 r.) na nienależyte załatwienie sprawy przez organ określony jako "Okręgowa Komisja Egzaminacyjna", polegające na nieprzekazaniu jego wniosku z dnia 11 lipca 2013 r., inicjującego "postępowanie [...]", do właściwego organu celem załatwienia sprawy przez organ właściwy - stanowiące naruszenie przez organ w szczególności przepisu art. 65 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez jego pominiecie.
W uzasadnieniu podał, że w piśmie z dnia 24 lipca 2013 r. "nr [...]" wniósł o przekazanie sprawy organowi właściwemu do jej rozpoznania, bowiem organ wcześniej powiadomił go, że nie może wydać wnioskodawcy duplikatu świadectwa, gdyż oryginału takiego świadectwa sam nie wystawił, a w dacie jego wydania w 1996 r. jeszcze nie istniał. Skarżący wyjaśnił, że z tych oczywistych względów wniósł do organu o przekazanie sprawy organowi właściwemu do jej załatwienia. Podniósł również, że w piśmie z dnia 17 lutego 2014 r. organ powiadomił go, że nie może przekazać jego wniosku o wydanie duplikatu świadectwa, gdyż "nie posiada wiedzy, kto wystawił oryginał ww. świadectwa", mimo że skarżący we wniosku z dnia 17 maja 2012 r. o wydanie duplikatu świadectwa wskazał, jaki organ wydał oryginał świadectwa.
Skarżący podniósł również, że w piśmie z dnia 24 lutego 2014 r. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, na co organ udzielił mu odpowiedzi w piśmie z dnia 26 marca 2014 r., w którym organ odpowiedział, że "podtrzymuje wszystkie swoje twierdzenia i uważa działania Organu za prawidłowe", a wezwanie T. K. za bezzasadne.
Skarżący wniósł o ukaranie skarżonego organu grzywną oraz wyciągnięcia konsekwencji służbowych i dyscyplinarnych względem pracownika organu odpowiedzialnego za zaniechanie organu.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej z siedzibą (dalej: Dyrektor OKE) wniósł o odrzucenie skargi T. K., ponieważ nieprzekazanie wniosku o wydanie duplikatu świadectwa dojrzałości do właściwego podmiotu nie podlega kontroli sądów administracyjnych; ewentualnie, z ostrożności procesowej, organ wniósł o oddalenie skargi.
W uzasadnieniu organ podniósł, że wydanie duplikatu świadectwa dojrzałości nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej, która podlegałaby zaskarżeniu do sądu administracyjnego w trybie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [aktualnie: Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm] - dalej: p.p.s.a.). Powołując się na stanowisko orzecznictwa (postanowienie WSA W Poznaniu z dnia 26 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Po 783/09) stwierdził, że przeprowadzenie i ocena egzaminu maturalnego, jak i wystawienie świadectwa maturalnego "nie są postępowaniem administracyjnym, zatem nie może nim być także wydanie duplikatu tegoż świadectwa". Ponadto wyjaśnił, że skarżący zdawał tzw. starą maturę, kiedy to świadectwo było wydawane przesz dyrektora szkoły, a jedynym przepisem regulującym ten egzamin było zarządzenie nr 29 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 listopada 1991 r. w sprawie przeprowadzania egzaminu dojrzałości (Dz.Urz. MEN z dnia 30 października 1991 r.), zatem nie mogły do tej procedury mieć zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.); matura była zdawana komisyjnie, a dyrektor szkoły jedynie wydawał świadectwo dojrzałości na podstawie wyniku ustalonego przez komisję. Stwierdził również, że aktualnie zasady wydawania duplikatów świadectw określa rozporządzenie Ministra Edukacji narodowej z dnia 28 maja 2010 r. w sprawie świadectw, dyplomów i innych druków szkolnych (Dz.U. nr 97, poz. 624), zgodnie z którym (§ 22) wniosek o wydanie duplikatu świadectwa dojrzałości składa się odpowiednio do dyrektora szkoły, komisji okręgowej lub kuratora oświaty, którzy wydali ten dokument (§ 22), a żaden z przepisów powołanego rozporządzenia nie odsyła, w kwestiach nieuregulowanych, do przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, a takiego odesłania nie ma również w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Przy tak sformułowanej argumentacji Dyrektor OKE uznał, że nie ma żadnych podstaw prawnych aby przekazał do właściwego organu w trybie art. 65 § 1 k.p.a. wniosek skarżącego o wydanie duplikatu świadectwa dojrzałości.