Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu T. K. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt II SAB/Po47/16 o umorzeniu postępowania w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i odmowie przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi T. K. i I. B. na bezczynność Prezydenta Miasta P. w przedmiocie zasiłku celowego; postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie. /-/ B. Drzazga
Postanowieniem z dnia 25 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę T. K. wniesioną w imieniu własnym w niniejszej sprawie.
Następnie T. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy tj. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem sporządzenia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 22 lutego 2017 r. referendarz sądowy tutejszego Sądu umorzył postępowanie w przedmiocie wniosku T. K. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałej części. W uzasadnieniu stwierdzono, że zgodnie z treścią przepisu art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016, poz. 718 ze zm. - dalej "P.p.s.a.") prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. W myśl przepisu art. 199 P.p.s.a. strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Taki szczególny przepis to art. 239 §1 pkt 1 a) P.p.s.a., zgodnie z którym nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Referendarz sądowy wyjaśnił, że wnioskodawca w sprawie dotyczącej pomocy społecznej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych w zakresie opłat sądowych i wydatków. W związku z powyższym skarżący zwolniony jest na mocy ustawy z obowiązku poniesienia wszystkich kosztów sądowych związanych z jego udziałem w niniejszej sprawie (art. 239 §1 pkt 1 a P.p.s.a.) i dlatego rozpoznanie wniosku skarżącego w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych stało się zbędne i postępowanie w tym zakresie należało umorzyć (art. 249a P.p.s.a.).
Odnośnie wniosku skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu referendarz sądowy stwierdził, że należało rozpoznać go merytorycznie w oparciu o sytuację majątkową, rodzinną i finansową strony. Podkreślono, że ciężar wykazania występowania przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na osobie składającej w tym przedmiocie wniosek. Tymczasem skarżący pomimo udzielenia odpowiedzi na wezwanie nie wyjaśnił w istocie swojego stanu finansowego i rodzinnego poprzestając na polemice z punktami wezwania i kwestionując ich zasadność. W tym stanie rzeczy, wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie zasługiwał na uwzględnienie. Wyjaśniono, iż w złożonym piśmie skarżący powtórzył jak we wniosku o przyznanie prawa pomocy, że nie posiada żadnych źródeł dochodów, pozostaje na utrzymaniu rodziny, od której nie otrzymuje dochodów. Nie przedstawił wyjaśnień i dokumentów, które pozwoliłyby na dokładną analizę jego sytuacji materialnej, finansowej i rodzinnej w celu zbadania, czy zaistniały przesłanki do przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie. Nie dołączył również żadnych dokumentów potwierdzających jego obciążenia finansowe. Zdaniem referendarza sądowego postawa skarżącego w istocie uchylająca się od udzielenia odpowiedzi na temat sytuacji finansowej rodziny, która go utrzymuje, uzasadnia przypuszczenie, że skarżący w istocie posiada środki, których nie chce sądowi ujawnić. Ponadto dodał, że z akt administracyjnych dołączonych do sprawy o sygn. akt II SA/Po 932/15 wynika, że skarżący urodził się 26 listopada 1976r. i zamieszkuje u rodziny (k. 5, 3, 2 akt adm.). Nie wskazał zatem by był osobą chorą, niepełnosprawną, nieposiadającą możliwości podjęcia pracy zarobkowej.