Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Edyta Podrazik po rozpatrzeniu w dniu 2 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy (-) E. Podrazik
Pismem z dnia [...] września 2014 r. T. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w całości poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego i adwokata.
W uzasadnieniu skarżący wskazał na brak zatrudnienia i brak jakichkolwiek dochodów, oszczędności lub majątku. Oświadczył, że od kwietnia 2009 r. zamieszkuje przy rodzinie i pozostaje na jej utrzymaniu, jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, ale organ odmówił mu nadania statusu osoby bezrobotnej, nie ma dostępu do ofert pracy i do pomocy społecznej.
Wezwaniem z dnia [...] października 2014 r. T. K. został zobowiązany na mocy art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a") do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie w piśmie z dnia [...] października 2014 r. skarżący podał, że nie posiada żadnych źródeł dochodów, pozostaje na utrzymaniu rodziny. Co do źródeł dochodów rodziny wskazał, że należy zwrócić się do członków jego rodziny z takim pytaniem, a art. 255 p.p.s.a. nie stanowi podstawy do żądania od wnioskodawcy podania źródeł dochodów członków jego rodziny, a jedynie źródeł stanu majątkowego samego wnioskodawcy. Skarżący podniósł, że z uwagi na brak dochodów nie składał zeznań podatkowych, nie ma także oszczędności, więc nie posiada rachunku bankowego. Oświadczył, że nie spłacił w pełni kredytu na łączną kwotę około 11.000 zł, obecnie spłaca ratalnie grzywnę sądową w wysokości około 4.000 zł., pożyczając w tym celu miesięcznie 100 zł od rodziny. Oświadczył również, że jest zadłużony u rodziny na kwotę około 20.000 zł. Skarżący wskazał poza tym, że nie posiada żadnej nieruchomości, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada samochodów oraz nie jest w stanie podać wysokości kosztów swojego koniecznego utrzymania ponoszonych przez rodzinę.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy.
W uzasadnieniu przytoczono przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, oraz wskazano, że brak współpracy skarżącego, polegający na nieprzekazaniu wszystkich niezbędnych informacji, skutkuje odmową przyznania prawa pomocy. Niemożliwa jest bowiem ocena jego sytuacji materialnej. Tymczasem to właśnie od rzeczywistego stanu majątkowego zależy przyznanie prawa pomocy. Niemożliwe okazało się poczynienie ustaleń faktycznych uzasadniających stwierdzenie, że sytuacja finansowa skarżącego nie pozwala na pokrycie chociażby części kosztów postępowania. Dlatego też oddalono wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w całości.
Pismem z dnia [...] listopada 2014 r. T. K. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia z dnia 3 listopada 2014 r.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że przedstawił swoją sytuację majątkową na odpowiednim formularzu urzędowym, a referendarz sądowy nie wykazał żadnych okoliczności przeczących tym oświadczeniom. Nie sposób przy tym udowodnić faktów żądanych przez referendarza sądowego. Skarżący zaznaczył, że osoby, na utrzymaniu których pozostaje, nie prowadzą z nim wspólnego gospodarstwa domowego i nie są jego domownikami. T. K. nie prowadzi własnego domu, a jedynie od czasu do czasu przebywa do członków rodziny w celu pożywienia się lub przenocowania. Sąd nie jest przy tym władny żądać od skarżącego przekazania informacji, które nie dotyczy bezpośrednio jego osoby. Nie można bowiem domagać się przekazania informacji o innych podmiotach niż osoba wnosząc o zwolnienie jej z kosztów sądowych.