Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym skargi P. M. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: odrzucić skargę /-/ J. Szuma
Pismem z dnia [...] sierpnia 2019 r. P. M. - przebywający w zakładzie karnym we [...] - wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W stosunkowo nieczytelnym, odręcznym piśmie odnosił się do swojej wcześniejszej "skargi", którą składał "do Dyrektora Zakładu Karnego we [...]" (zob. k. 5 akt sądowych).
Powyższe pismo P. M. datowane na [...] sierpnia 2019 r. Dyrektor Zakładu Karnego we [...] potraktował jako odnoszące się do jego działania i przekazał je jako skargę sądowoadministracyjną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.
Stosownie do powyższego pismo z dnia [...] sierpnia 2019 r. zarejestrowano jako skargę na działanie Dyrektora Zakładu Karnego we [...] (II SA/Po [...]).
Dnia [...] października 2019 r., II SA/Po [...] asesor sprawozdawca w sprawie II SA/Po [...] ustalił, że intencją P. M. było w istocie zaskarżenie bezczynności Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej ([...]) w zakresie załatwienia pisma skarżącego ("skargi" w trybie właściwym dla skarg składanych przez osoby osadzone) z dnia [...] maja 2019 r., co do którego poinformowano skarżącego [...] czerwca 2019 r. o przedłużeniu terminu do jej załatwienia do dnia [...] sierpnia 2019 r.
W związku z powyższym zarządzeniem asesora sprawozdawcy zakreślono sprawę pod sygnaturą II SA/Po [...] (zob. k. 2 akt sądowych).
Skargę sądowoadministracyjną, to jest pismo z dnia [...] sierpnia 2019 r., przekazano natomiast stosownie do zarządzenia Dyrektorowi Okręgowemu Służby Więziennej (II DK/Po [...]), a organ ten przesłał ją zwrotnie wraz z odpowiedzią na skargę. Sprawę prawidłowo zarejestrowano pod sygnaturą II SAB/Po [...], jako skargę na bezczynność wymienionego tu organu.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej wniósł o jej odrzucenie. Podkreślił, że wystąpienia P. M. rozpatrywane były w trybie przepisów art. 6 Kodeksu karnego wykonawczego oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 647). Skargi tak rozpatrywane nie podlegają kognicji sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości, między innymi, poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Granice kognicji wojewódzkich sądów administracyjnych sprecyzowane zostały w przepisach art. 3 § 2 i 3 oraz art. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej "P.p.s.a."), jak również wynikają ze szczególnych przepisów zawartych w innych aktach prawnych.
Zgodnie z art. 3 § 2 P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: