Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy postanawia: 1. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, 2. ustanowić skarżącej adwokata.
Postanowieniem z dnia 22 września 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, odrzucił skargę K. Z., dotyczącą rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Powyższe orzeczenie zostało doręczone skarżącej osobiście w dniu 2 października 2014 r., o czym świadczy adnotacja na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki (k-52 akt sądowych).
W dniu 10 października 2014 r. wpłynął do tut. Sądu wniosek K. Z. o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Uzasadniając złożony wniosek K. Z. powołała się na złą sytuację finansową w jakiej pzoostaje. Oświadczyła, że tworzy wspólne gospodarstwo domowe z dwojgiem pełnoletnich synów. Źródłami dochodu tego gospodarstwa są: świadczenie pielęgnacyjne syna W. Z. w wysokości 520 zł i renta socjalna R. Z. w wysokości 709 zł. Skarżąca podała także, że ma przyznane 200 zł tytułem rządowego wsparcia dla osób mających ustalone prawo do otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego, którego jednak nie otrzymuje od lutego 2013 r. Wnioskodawczyni nie wykazała żadnych innych źródeł dochodu, ani składników majątkowych, należących do członków jej rodziny.
Działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zważono co następuje:
W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.", została uregulowana instytucja prawa pomocy, która zgodnie z art. 245 P.p.s.a., może być przyznana:
- w zakresie całkowitym, obejmującym ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego oraz zwolnienie od kosztów sądowych, które stosownie do art. 211 P.p.s.a. obejmują opłaty sądowe (jakimi na zasadzie art. 212 § 1 w związku z art. 234 § 2 P.p.s.a. są wpis i opłata kancelaryjna) i zwrot wydatków lub
- w zakresie częściowym, obejmującym tylko zwolnienie od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, przy czym częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej kwoty pieniężnej.
Rozpoznając wniosek referendarz zważył, że możliwość ustanowienia stronie pełnomocnika z urzędu lub zwolnienia jej od kosztów sądowych - w całości lub części, ma na celu zapewnienie osobom ubogim i znajdującym się w trudnej sytuacji bytowej, możliwość dochodzenia swoich interesów przed sądem administracyjnym. Wskazuje na to jednoznacznie przepis art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., określający wymogi jakie powinny spełniać osoby otrzymujące tę pomoc. Przepis ten stanowi bowiem, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym (a zatem wnioskowanym przez skarżącą) - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W ocenie referendarza sądowego, sytuacja materialna skarżącej wykazana we wniosku o przyznanie prawa pomocy, uprawnia do przyznania jej adwokata z urzędu. Skarżąca nie jest w stanie opłacić swojego reprezentanta z wyboru i ponieść kosztów sądowych, bez spowodowania uszczerbku w koniecznym utrzymaniu członków swojej rodziny. Wskazują na to ograniczone bieżące środki finansowe, jakimi dysponuje jej rodzina, brak majątku mogącego stanowić źródło pokrycia wydatków z tytułu kosztów sądowych i wynajmu pełnomocnika, w tym oświadczenie o braku zgromadzonych oszczędności. Dodać należy, że wiedzę na temat ogólnej sytuacji bytowej skarżącej i jej rodziny referendarz posiada także z innych toczących się przed tut. Sądem postępowań ze skargi W. Z. (np. o sygn. akt II SA/Op 24/14, czy II SA/Op 124/11). W tych okolicznościach sprawy orzekający uznał, że pomoc w postaci zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z urzędu, jest niezbędna.
Mając powyższe na uwadze, referendarz sądowy na podstawie art. 258 § 1 pkt 7 P.p.s.a. uznał o konieczności ustanowienia skarżącemu adwokata z urzędu, co orzekł jak w sentencji.