Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
M. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w "[...]".
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 18 października 2017 r. skarżąca została zobowiązana do usunięcia - w terminie do 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi - braku formalnego skargi poprzez sprecyzowanie przedmiotu postępowania (jaka sprawa administracyjna), którego niezakończenie (bezczynność) zarzuca organowi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca nadesłała pismo z dnia 23 października 2017 r., w którym nie wskazała przedmiotu zaskarżenia skupiając się na opisaniu swojej sytuacji życiowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Skarga, jako pierwsze pismo strony w postępowaniu sądowym winna spełniać określone wymagania, o których mowa między innymi w art. 57 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej jako: p.p.s.a.). Powołany przepis przewiduje, iż skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braku formalnego skargi stanowi podstawę do jej odrzucenia (art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)
Pomimo prawidłowego wezwania, z jednoczesnym pouczeniem o konsekwencjach prawnych niedokonania wymaganych czynności, skarżąca nie określiła przedmiotu skargi.
Uwzględniając przytoczoną argumentację Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 57 § 1 pkt 1 p.p.s.a. oraz art. 58 § 3 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.