Skarga A. Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w rozpoznaniu wniosku o wydanie odpisów dokumentów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. Z. od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 14 grudnia 2011 r. Sygn. akt II SAB/Ol 54/11 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w rozpoznaniu wniosku o wydanie odpisów dokumentów postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. WSA/pos.1- sentencja postanowienia

Uzasadnienie strona 1/5

Wnioskiem z dnia 30 września 2011 r. A. Z. zwrócił się do tut. Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie imiennie wskazanego przez niego adwokata. Podniósł, że zamierza wnieść skargę kasacyjną, a koszt jej sporządzenia przekracza jego możliwości finansowe. Podał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, nie otrzymuje również innych świadczeń z urzędu pracy ani świadczeń z pomocy społecznej. Zaznaczył, że nie posiada oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Środki finansowe na jego koncie w kwocie 1.286,64 zł zostały bezterminowo zablokowane przez komornika. Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, posiada mieszkanie o powierzchni 36 m² i nieruchomość rolną o powierzchni 0,59 ha. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie pobiera pożytków finansowych z tytułu posiadania nieruchomości rolnej, utrzymuje się natomiast z dobrowolnego wsparcia finansowego krewnych i dorywczych prac sezonowych. Wnioskodawca załączył zaświadczenie potwierdzające, że dnia 4 października 2011 r. został zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku oraz kopie historii rachunku bankowego i wydruk z tego rachunku wskazujący wysokość zablokowanych środków.

W dniu 24 października 2011 r. wnioskodawca został wezwany przez Referendarza sądowego do złożenia oświadczenia i przedłożenia wymienionych w wezwaniu dokumentów, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania.

W zakreślonym terminie wnioskodawca nadesłał pismo, w którym wyjaśnił, że nie posiada dowodów zapłaty za sporządzenie skarg kasacyjnych w latach 2009-2011. Zaznaczył, że koszt ich wniesienia prawdopodobnie wynosił po 120 zł. Stwierdził, że wydatki te finansował z wynagrodzenia za pracę, zasiłków dla bezrobotnych i oszczędności. Wyjaśnił też, że nie miał potrzeby korzystania ze świadczeń z pomocy społecznej i jako zarejestrowany bezrobotny, nie mógł jej uzyskać, nie korzystał również z pomocy członków rodziny i osób trzecich, gdyż nie prowadzi z nimi wspólnego gospodarstwa domowego. Podał, że miesięcznie ponosi wydatki w kwocie pok. 200 zł, głównie na bieżące opłaty. Ponadto nieruchomość rolną uprawia wyłącznie w celach konsumpcyjnych. Skarżący wyjaśnił również, że zakup mieszkania i gruntu rolnego miał miejsce w latach 2004 - 2005, a sfinansował je ze zgromadzonych w latach 1998-2010 środków pochodzących z oszczędności, wynagrodzenia za pracę i zasiłku dla bezrobotnych. Skarżący wywiódł ponadto, że wezwanie do wyjaśnienia o źródła finansowania powyższych wydatków nie znajduje podstawy prawnej, gdyż sąd może badać sytuację majątkowa wnioskodawcy wyłącznie do 3 miesięcy wstecz od daty złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Do pisma załączył kopie dokumentów, z których usunął część informacji, powołując się na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Strona 1/5