Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P.B. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w E. w udzieleniu informacji publicznej postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowe, 2) zasądzić od Prezesa Sądu Okręgowego w E. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) na rzecz skarżącego, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 22 grudnia 2012 r. P.B. wystąpił do Prezesa Sądu Okręgowego w Elblągu z wnioskiem o udostępnienie zanonimizowanego wyroku tego Sądu z dnia
28 października 2011 r., sygn. akt I C 213/11 oraz wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 6 marca 2012 r., sygn. akt I ACa 16/12.
Następnie, dnia 11 stycznia 2013 r. wnioskodawca wniósł skargę na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w Elblągu w załatwieniu powyższego wniosku, wnosząc m.in. o zobowiązanie Prezesa Sądu Okręgowego w Elblągu do załatwienia sprawy z wniosku w terminie 14 dni od doręczenia odpisu prawomocnego wyroku oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Skarga wpłynęła do Sądu Okręgowego w dniu 17 stycznia 2013 r. Tego samego dnia przesłano wnioskodawcy żądane orzeczenia.
W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Okręgowego w Elblągu organ wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na bezprzedmiotowość postępowania. Skarżącemu udzielono bowiem żądanej informacji publicznej po złożeniu skargi.
Pismem procesowym z dnia 1 lutego 2013 r. upoważniony przez skarżącego radca prawny również wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na ustanie stanu bezczynności po wniesieniu skargi i zasądzenie od organu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe.
Z bezprzedmiotowością postępowania mamy do czynienia w sytuacji, gdy po wniesieniu skargi w toku postępowania sądowoadministracyjnego przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia. Będzie to miało miejsce między innymi wówczas, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej, co do których pozostawał w bezczynności (zob. uchwałę składu 7 sędziów NSA z dnia
26 listopada 2008 r., sygn. I OPS 6/08).
Zgodnie z art. 54 § 3 p.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Dyspozycję tego przepisu Prezes Sądu Okręgowego w Elblągu wypełnił, gdyż udzielił żądanej informacji publicznej w dniu otrzymania skargi na bezczynność, którą niezwłocznie przekazał Sądowi. Tym samym dalsze postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe, gdyż zaskarżony stan bezczynności został usunięty po wniesieniu skargi.
Z tych względów należało orzec, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
W przedmiocie kosztów postępowania Sąd orzekł w oparciu o art. 201 § 1 i art. 205 § 2 powołanej ustawy oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U nr 163, poz. 1349 ze zm.).