Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Jerzy Parchomiuk po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na bezczynność Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w L. w przedmiocie udostępnienia informacji postanawia: umorzyć postępowanie.
W dniu 13 czerwca 2019 r. do Sądu wpłynęła skarga J. B. na bezczynność Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w L. w przedmiocie udostępnienia informacji.
W piśmie procesowym z 18 lipca 2019 r. skarżąca oświadczyła, że cofa skargę wniesioną w rozpoznawanej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej jako: p.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Z kolei zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą okoliczności wskazujące na to, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dlatego też - stosownie do powołanego art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.