Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. H. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w zakresie wniosku skarżącego "o stwierdzenie nieważności" postanowień Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lutego 2017 r. oraz z dnia 3 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II SAB/Lu 410/14) p o s t a n a w i a odrzucić wniosek.
Wyrokiem z dnia 5 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę J. H. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W piśmie z dnia 25 sierpnia 2016 r. skarżący wniósł o przesłanie kserokopii ww. wyroku wraz z uzasadnieniem, który doręczono mu w dniu 18 października 2016 r. (k.127 akt sądowych). Następnie J. H. złożył w dniu 30 października 2016 r. wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu "w celu zaskarżenia wydanych orzeczeń i dalsze prowadzenie tych spraw".
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2017 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 15 lutego 2017 r. utrzymał w mocy powyższe postanowienie, a następnie postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2017 r. odrzucił zażalenie na wspomniane postanowienie z dnia 15 lutego 2017 r.
W dniu 31 maja 2017 r. (data nadania na kopercie) skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności postanowień Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lutego 2017 r. oraz z dnia 3 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II SAB/Lu 410/14).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o stwierdzenie nieważności postępowania podlega odrzuceniu.
Po pierwsze, ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwana dalej p.p.s.a.) nie przewiduje żadnych środków odwoławczych od postanowienia sądu administracyjnego utrzymującego w mocy postanowienie referendarza sądowego odmawiające przyznania prawa pomocy, natomiast na postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego (o czym skarżący został pouczony, k. 170 i 178 akt sądowych.).
Po drugie, ustawodawca nie wprowadził również możliwości weryfikacji prawomocnych postanowień (wyroków) sądów administracyjnych w trybie postępowania o stwierdzenie nieważności postępowania. Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidują w ramach trybów nadzwyczajnych możliwość wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem oraz możliwość złożenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 270-285 p.p.s.a. oraz 285a-285 p.p.s.a). Jednakże z treści pisma skarżącego z dnia 31 maja 2017 r. wynika, że skarżący żąda stwierdzenia nieważności postanowień Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego z dnia 15 lutego 2017 r. oraz z dnia 3 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II SAB/Lu 410/14), a nie uruchomienia jednego z wyżej wymienionych trybów nadzwyczajnych.
Stąd też wniosek o stwierdzenie nieważności postanowień z dnia 15 lutego 2017 r. oraz z dnia 3 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II SAB/Lu 410/14) jest niedopuszczalny, gdyż nie jest przewidziany przez ustawę.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a., należało wniosek o stwierdzenie nieważności odrzucić.