Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. P. R. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w przedmiocie wydania kopii akt, wyłączenia pracownika oraz wszczęcia postępowania wyjaśniającego w zakresie sprzeciwu od postanowienia dotyczącego umorzenia postępowania w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2013 r. referendarz sądowy przyznał H. P. R. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego i umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w zakresie wniosku skarżącego zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 5 lipca 2013 r. skarżący wniósł sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego w części dotyczącej umorzenia postępowania w zakresie jego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, wskazując, iż domaga się pełnego zwolnienia od kosztów sądowych, obejmującego również zwolnienie go od ponoszenia drobnych opłat za wydanie kserokopii z akt.
Wskutek wniesienia sprzeciwu postanowienie referendarza sądowego utraciło moc w zakwestionowanej części (art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), zaś wniosek o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych podlega rozpoznaniu przez sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym, to jest poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż skarżący jest w niniejszej sprawie zwolniony z obowiązku ponoszenia jakichkolwiek kosztów sądowych. Wynika to wprost z dyspozycji art. 239 pkt 1 lit. a/ p.p.s.a., zgodnie z którym, strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
Z kolei, w myśl art. 211 w związku z art. 212 § 1 p.p.s.a., koszty sądowe obejmują opłaty sądowe, w tym wpis i opłatę kancelaryjną, i zwrot wydatków. Opłatę kancelaryjną pobiera się natomiast za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt (art. 234 § 1 p.p.s.a.).
Powyższe oznacza, iż skarżący w niniejszym postępowaniu nie ma obowiązku uiszczać żadnych opłat sądowych, w tym opłaty kancelaryjnej za wydanie kopii z akt sprawy, gdyż został z tego obowiązku zwolniony z mocy prawa.
W związku z powyższym wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych należało oddalić jako bezzasadny w oparciu o dyspozycję art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 239 pkt 1 lit. a/ p.p.s.a.
Z tych względów, na podstawie powołanych przepisów, sąd orzekł, jak w postanowieniu.