Sprawa ze skargi na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. w przedmiocie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej odmowy wznowienia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej
Sentencja

Dnia 28 kwietnia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 kwietnia 2021 roku sprawy ze skargi W. N. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. w przedmiocie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej odmowy wznowienia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę. a.bł.

Uzasadnienie

W. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. w przedmiocie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej odmowy wznowienia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej.

Zarządzeniami Zastępcy Przewodniczącego Wydziału II z dnia 12 marca 2021 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi przez wskazanie numeru PESEL i uiszczenie wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł - w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia.

Wezwanie w powyższym zakresie zostało doręczone skarżącej w dniu 6 kwietnia 2021 r. W wyznaczonym terminie braki skargi nie zostały jednak uzupełnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 2 pkt 1b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a.", skarga powinna zawierać numer PESEL strony wnoszącej pismo, będącej osobą fizyczną, oraz numer PESEL jej przedstawiciela ustawowego, jeżeli są obowiązani do jego posiadania albo posiadają go, nie mając takiego obowiązku.

W myśl art. 49 § 1 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Natomiast zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę postanowieniem, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Postanowienie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym (§ 3).

Stosownie natomiast do art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami, o których mowa w § 1, są skarga, sprzeciw od decyzji, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania (§ 2).

W myśl art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Jednakże skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3). Sąd odrzuca skargę postanowieniem, co może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 p.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie skarżąca została zobowiązana do uzupełnienia braków skargi w postaci wskazania numeru PESEL oraz uiszczenia wpisu sądowego od skargi ze wskazaniem skutków niewywiązania z obowiązków w ustawowym terminie i związanym z tym rygorem odrzucenia skargi.

Wezwanie do usunięcia braków skargi zostało doręczone skarżącej w dniu 6 kwietnia 2021 r., zatem ostatnim dniem ustawowego terminu do wykonania nałożonego obowiązku był 13 kwietnia 2021 r.. Termin ten upłynął jednak bezskutecznie.

Wobec tego Sąd nie mógł nadać skardze dalszego biegu i przystąpić do jej merytorycznego rozpoznania.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.

a.bł.

Strona 1/1