Dnia 5 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2015 roku sprawy ze skargi Stowarzyszenia "A" w W. na bezczynność Prezydenta Miasta Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę. LS
W dniu 26 lutego 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga Stowarzyszenia A na bezczynność Prezydenta Miasta Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Skarżące Stowarzyszenie wnioskiem z [...] października 2014 r. roku wystąpiło do Prezydenta Ł. o udostępnienie informacji o ankiecie badawczej, którą prawdopodobnie organ otrzymał i wypełnił. W odpowiedzi pismem z 28 października 2014 r. organ poinformował, iż korespondencja elektroniczna lub tradycyjna kierowana od organu administracji publicznej przez osobę prywatną, niezawierająca informacji publicznej, stanowi dokument prywatny. Zdaniem organu wnioskodawca nie ma prawa wynikającego z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa) do żądania treści i postaci dokumentu prywatnego. Zdaniem strony skarżącej argumentacja organu jest swoista i odosobniona. Wydaje się, że organ świadomie zamierza wbrew istniejącym przepisom utrudnić realizację prawa do informacji publicznej. Argumentacja taka była wielokrotnie negowana przez sądy, jako nietrafiona i niezgodna z obowiązującą wykładnią art. 61 Konstytucji RP ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nadto w ocenie strony skarżącej wnioskowana korespondencja nie jest kierowana przez osobę prywatną. Osoba podpisana pod korespondencją występowała w imieniu i na rzecz Uniwersytetu A, a projekt w ramach którego była kierowana realizowany jest m.in. przez Uniwersytet A, Uniwersytet B, gestorem projektu jest ABW.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta Ł. wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu organ wywiódł, iż zarzut bezczynności Prezydenta Miasta Ł. nie znajduje oparcia w przepisach ustawy, gdyż ustawa ta nie miała zastosowania w odniesieniu do informacji żądanych przez skarżącego. Ustawa nie reguluje udostępniania wszelkich informacji, które mogą znajdować się w dyspozycji organu władzy publicznej, ale wyłącznie tych, które stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy. W niniejszej sprawie, zgodnie z treścią wniosku z dnia 19 października 2014 r., przedmiotem żądania skarżącego była odpowiedź na pytanie czy do UM[...] wpłynął list elektroniczny lub tradycyjny informujący o badaniu prowadzonym w celu podjęcia próby diagnozy zjawiska nadużywania dostępu do informacji publicznej oraz udostępnienie go skarżącemu razem z adresem nadawcy i wszelkimi załącznikami linkami itp. w wersji elektronicznej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych tak określonej informacji nie sposób zakwalifikować jako "informacja publiczna". Rzeczoną korespondencję elektroniczną osób prowadzących badanie naukowe należy zaliczyć bowiem do kategorii, którą w orzecznictwie sądów administracyjnych określa się mianem wniosków w sprawach indywidualnych inicjujących działanie organu, dokumentów prywatnych czy korespondencji kierowanej do organu. W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym tego rodzaju pisma kierowane do organów władzy publicznej w różnych sprawach, nie należą do informacji publicznej, ale traktowane są jako dokumenty prywatne, w stosunku do których - inaczej niż ma to miejsce na gruncie art. 6 ust. 2 ustawy w odniesieniu do dokumentów urzędowych - nie ma obowiązku udostępnienia. Zdaniem organu nie mają charakteru informacji publicznej wnioski w sprawie indywidualnej, a z tego rodzaju pismem, wniesionym drogą elektroniczną do Urzędu Miasta Ł. w dniu 23 września 2014 r., mamy do czynienia w przypadku informacji o badaniu prowadzonym w celu podjęcia próby diagnozy zjawiska nadużywania praw dostępu do informacji publicznej, mającym na celu zachęcenie do wzięcia udziału w internetowym badaniu o charakterze dobrowolnym, polegającym na wypełnieniu ankiety w celach naukowych podpisanych pod tym pismem osób. To pismo pochodziło bowiem od podmiotów zainteresowanych podjęciem przez pracownika Urzędu zajmującego się dostępem do informacji publicznej pewnego działania - polegającego na wypełnieniu ankiety, w której udział był dobrowolny, przy czym wzięcie udziału w ankiecie nie wynikało z obowiązku realizacji jakiegokolwiek zadania publicznego wynikającego z przepisu prawa. Stąd stwierdzić należy, że stanowiło ono pismo, którego celem było zainicjowanie przez podmiot prywatny pewnego postępowania - pismo prywatne w powyższym rozumieniu, a nie pismo mające walor informacji publicznej. Treści pisma informującego o tym, że dwie podpisane pod pismem osoby prowadzą badanie naukowe i proszą o wypełnienie internetowej ankiety w celach naukowych nie można bowiem uznać za informację publiczną. Informacja publiczna, w myśl art. 1 ust. 1 ustawy, dotyczyć ma sprawy publicznej, czyli istotnej dla ogółu społeczeństwa, nie zaś dla 2 osób prowadzących badanie naukowe. Nawet jeśli jedna z tych osób przy złożonym podpisie zasygnalizowała swój związek z Katedrą Prawa Administracyjnego i Samorządu Terytorialnego WPiA UKSW, nie sposób uznać, jak sugeruje to skarżący, że osoby te poprzez ww. zachętę do wzięcia udziału w badaniu występowały w imieniu i na rzecz Uniwersytetu A, po pierwsze z tej racji, że w przedmiotowym piśmie brak informacji wskazujących na umocowanie autorów pisma do występowania w imieniu U A, po drugie z uwagi na to, że okolicznością notoryjną jest, iż w imieniu osoby prawnej - uniwersytetu występować mogą jego statutowo określone organy, do których - rzecz jasna - nie można zaliczyć A. P. oraz M. R., po trzecie zaś sam fakt wskazania przez osobę fizyczną związku z wyższą uczelnią nie oznacza, że sygnowane przez nią pisma nabierają waloru oficjalności, a tym samym stanowią treść oświadczenia składanego przez tę uczelnię.