Dnia 20 września 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. U. na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej p o s t a n a w i a: - odrzucić skargę. A. P.
W. U. wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że sprawa została już wcześniej rozpoznana przez Sąd, który wyrokiem z dnia 24 czerwca 2016 roku oddalił skargę W. U. W sprawach (niniejszej i rozpoznanej wyrokiem z dnia 24 czerwca 2016 roku) występuje tożsamość podmiotów i przedmiotu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z unormowaniem art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 ze zm., dalej jako: "P.p.s.a."), Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) to moc prawna prawomocnego orzeczenia co do istoty sprawy, wydanego w postępowaniu jurysdykcyjnym, wykluczająca ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy.
W sprawie nie ulega wątpliwości, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 czerwca 2016 roku (prawomocnym od dnia 30 sierpnia 2016 roku) oddalił skargę W. U. na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że sprawa została zainicjowana wnioskiem skarżącego o udostępnienie informacji publicznej z dnia 29 stycznia 2016 roku, skonkretyzowanym pismem z dnia 17 lutego 2016 roku.
Tymczasem w sprawie niniejszej - jak wskazał skarżący w uzasadnieniu skargi - wniosek o udostępnienie informacji publicznej zawarty był w piśmie z dnia 29 stycznia 2016 roku, skonkretyzowanym pismem z dnia 17 lutego 2016 roku.
Na tej podstawie Sąd uznał, że ponowna skarga w tym samym przedmiocie, w sytuacji gdy pierwsza skarga została prawomocnie rozpoznana, jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu. Odrzucenie skargi równoznaczne jest z odmową rozpatrzenia sprawy i wydania rozstrzygnięcia o charakterze merytorycznym.
W tej sytuacji, Sąd na mocy art. 58 § 1 pkt 4 i § 3 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.
A. P.