Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej w przedmiocie uznania świadczenia z pomocy społecznej wypłaconego w formie zasiłku okresowego za nienależnie pobrane
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C.N., D.N. na bezczynność Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej w przedmiocie uznania świadczenia z pomocy społecznej wypłaconego w formie zasiłku okresowego za nienależnie pobrane postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] lutego 2013 r. C.N. oraz D.N. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na bezczynność Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej w przedmiocie uznania świadczenia z pomocy społecznej wypłaconego w formie zasiłku okresowego za nienależnie pobrane podkreślając, że do dnia wniesienia skargi nie otrzymali żadnej informacji na temat spraw, z którymi zwrócili się do organu.

Wezwani do wykazania, iż przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie w trybie art. 37 k.p.a. na bezczynność wskazanego wyżej organu pod rygorem przyjęcia, że zażalenie takie nie zostało wniesione, C.N. i D.N. nie udzielili odpowiedzi w wyznaczonym przez Sąd terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności.

Zgodnie z treścią art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej jako "p.p.s.a."), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Wobec okoliczności, iż przedmiotem niniejszej skargi jest bezczynność organu administracji publicznej, środkiem zaskarżenia wskazanym w art. 52 § 1 p.p.s.a. jest w takim przypadku zażalenie do organu wyższego stopnia, o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej w skrócie jako "k.p.a."). Zgodnie bowiem z art. 37 § 1 k.p.a. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia w sytuacji, gdy właściwy w sprawie organ nie załatwi sprawy w terminie określonym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w sytuacji, gdy w/w organ nie zawiadomi strony o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie ze wskazaniem przyczyn zwłoki i podaniem nowego terminu załatwienia sprawy. Stosownie do treści art. 17 pkt 1 k.p.a. organem wyższego stopnia, o którym mowa także w art. 37 § 1 in fine k.p.a., wobec organów jednostek samorządu terytorialnego jest samorządowe kolegium odwoławcze. Obowiązek zapewnienia realizacji zadań pomocy społecznej spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego oraz na organach administracji rządowej w zakresie ustalonym ustawą (art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - t.j. Dz. U.

z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.).

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżący nie wyczerpali środków zaskarżenia jakie przysługiwały im w przedmiotowej sprawie, gdyż nie wnieśli zażalenia w trybie art. 37 k.p.a. Wezwani przez Sąd do wykazania, czy przed wniesieniem skargi wnieśli do SKO zażalenie, o którym wyżej mowa pod rygorem przyjęcia, iż takiego zażalenia nie wnosili, C.N. oraz D.N. nie udzielili żadnej odpowiedzi. Wezwanie zostało skutecznie doręczone C.N. oraz D.N. w dniu 17 maja 2013 r. Termin do wykonania powyższego wezwania upłynął bezskutecznie dla każdego ze skarżących z dniem 24 maja 2013 r.

Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeśli wniesienie skargi jest niedopuszczalne z przyczyn innych aniżeli wymienione w pkt od 1 do 5 tego przepisu. Jedną z objętych tym przepisem "innych przyczyn" jest niewyczerpanie środków zaskarżenia przewidzianych w art. 52 p.p.s.a., w tym przypadku zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie z art. 37 k.p.a.

Mając powyższe na okoliczności uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1