Sprawa ze skargi na bezczynność Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie rozpatrzenia jej wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Stanisław Nowakowski po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na bezczynność Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie rozpatrzenia jej wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia: umorzyć postępowanie

Uzasadnienie

W dniu 3 czerwca 2003r. A. G. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w sprawie rozpatrzenia jej wniosku w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.

W odpowiedzi na skargę Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wskazał, iż rozpatrzył merytorycznie wniosek skarżącej i decyzją z dnia 11 lipca 2003r., na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 oraz art. 2 pkt 2 lit a ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), odmówił przyznania A. G. tego uprawnienia.

Sąd w dniu 30 lipca 2003r. wezwał A. G. do oświadczenia, czy w związku z merytorycznym rozstrzygnięciem wniosku cofa swoją skargę na bezczynność Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w tym zakresie.

Pismem z dnia 2 sierpnia 2003r. A. G. oświadczyła, iż skargę swoją podtrzymuje.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wyjaśnić należy, że stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Stosownie do art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2 ustawy).

Wydanie merytorycznej decyzji przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w zakresie będącym przedmiotem skargi doprowadziło do sytuacji, w której przestał istnieć przedmiot zaskarżenia (tj. bezczynność Kierownika Urzędu w tym przedmiocie). W tej sytuacji sprawa podlegała umorzeniu na wskazanej wyżej podstawie prawnej.

Z tych też przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) w związku z art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271), orzekł jak w sentencji postanowienia.

Na marginesie wskazać należy skarżącej, iż w wypadku, gdy była ona niezadowolona z merytorycznego rozstrzygnięcia organu administracji, przysługiwało jej prawo wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, co wskazano w zawartym w przedmiotowej decyzji pouczeniu.

Strona 1/1