Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2012r.na posiedzeniu niejawnym wniosku B. J. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na bezczynność Prokuratora Rejonowego w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia: odmówić wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wnioskiem z dnia 4 maja 2012r. B. J. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Skarżąca wskazała, że z powodu trudnej sytuacji życiowej, zdrowotnej i materialnej, w jakiej się znalazła wskutek samowoli budowlanej przy ul. M. w S., niniejszy wniosek jest uzasadniony. Wskazała, że posiada udział w domu przy ul. A. w S., który przekazała nieodpłatnie Fundacji, posiada także "zabytkowy park z ruiną w K." oraz "zabytkowy park z ruiną w K.", który również przekazała nieodpłatnie Fundacji. We wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z wnioskodawczynią niepełnosprawny syn, pobierający zasiłek pielęgnacyjny, stypendium socjalne z uczelni i otrzymujący pomoc z PFRON w opłacie miejsca w domu studenckim. Do wniosku skarżąca załączyła zaświadczenie o pobieraniu emerytury w wysokości 1524 zł miesięcznie.
W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawczyni pismem z dnia 8 maja 2012 r., zobowiązano ją do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych i złożenia oświadczeń w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
Skarżąca nadesłała pismo wskazując, iż pełną informacje majątkową i finansową zawarła we wniosku, nie posiada odpisu zeznania podatkowego ani swojego ani syna, nie może przedłożyć legitymacji studenckiej syna ponieważ syn przebywa na uczelni w O., syn wymaga stałej rehabilitacji, na którą aktualnie wnioskodawczyni nie stać z powodu utraty dochodów przez zniszczenie domu przy ul. A., posiadane przez skarżącą nieruchomości są w złym stanie i nie są użytkowane, ponadto zostały przekazane nieodpłatnie Fundacji.
Rozpatrując przedmiotowy wniosek referendarz zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym- zwanej dalej P.p.s.a. (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.), gdy zaś wykaże tylko, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.) wówczas referendarz może przyznać mu prawo pomocy w zakresie częściowym.
Na mocy art. 255 P.p.s.a. w sytuacji gdy oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Czynności określone w tym przepisie podejmowane są po to, aby umożliwić stronie należyte uzasadnienie i udokumentowanie wniosku o przyznanie prawa pomocy. W konsekwencji podmiot wezwany do uzupełnienia oświadczenia winien z należytą starannością wypełnić treść sądowego wezwania, gdyż jak już wyżej wskazano, to w interesie strony leży przedstawienie informacji służących uzyskaniu prawa pomocy.
Skarżąca jednak nie zastosowała się w pełni do wystosowanego wezwania bowiem nie przedstawiła wskazanych w wezwaniu dokumentów, uniemożliwiając tym samym pełną ocenę jej rzeczywistego stanu majątkowego. Skoro zatem strona uchyliła się od przedstawienia wskazanej w wezwaniu sądowym dokumentacji to powinna liczyć się z tym, że referendarz nie będzie miał wystarczających podstaw do przyznania jej prawa pomocy. Dodatkowo należy podkreślić, że stan majątkowy skarżącej jest znaczy posiada liczne nieruchomości, które z własnej woli przekazała w nieodpłatne użytkowanie, jednak nie może taka okoliczność stanowić argumentu uzasadniającego przyznanie skarżącej prawa pomocy. Pierwszeństwo przysługuje należnościom publicznoprawnym, w tym należnościom z tytułu inicjowanych postępowań przed sądami, zatem skoro skarżąca wyzbywa się możliwości czerpania pożytków z posiadanych nieruchomości to bezzasadnie oczekuje, że otrzyma wsparcie ze środków Skarbu Państwa celem dochodzenia swych praw i dowodzenia racji.
Z przyczyn wskazanych powyżej, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.