Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. G. na bezczynność Dyrektora Gimnazjum w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia 1. umorzyć postępowanie; 2. oddalić wniosek skarżącej E. G.o zasądzenie kosztów postępowania.
Skarżąca E. G. reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika procesowego wniosła w dniu 17 lutego 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Dyrektora Gimnazjum w udostępnieniu informacji publicznej żądanej we wniosku z dnia 25 stycznia 2017 r. wniesionym drogą elektroniczną.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor gimnazjum wniósł o oddalenie skargi, wskazał jednocześnie, że z ostrożności złożył odpowiedź na postawione pytania.
Pismem procesowym nadanym do sądu dnia 27 marca 2017 r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę (pismo zatytułowane "Wniosek o cofnięcie skargi na bezczynność" karta 19), domagając się jednocześnie zasądzenia na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, ponieważ udzielenie żądanej informacji publicznej nastąpiło po upływie terminu wskazanego w ustawie o dostępie do informacji publicznej. .
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje.
Jak wynika z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718), zwanej dalej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W niniejszej sprawie cofnięcie skargi jest dopuszczalne i prawnie skuteczne, tym samym sąd związany jest treścią przedmiotowego oświadczenia pełnomocnika strony skarżącej zawartego w piśmie z dnia 23 marca 2017 r.
Wobec powyższego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. niniejsze postępowanie podlegało umorzeniu.
Na podstawie art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204.
W niniejszej sprawie nie doszło do uwzględnienia skargi, przepisy art. 203 i art. 204 p.p.s.a dotyczą postępowania toczącego się wskutek skargi kasacyjnej, więc nie mają zastosowania w niniejszym przypadku, natomiast przepis art. 201 p.p.s.a. stanowi co następuje:
§ 1. Zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3.
§ 2. W razie umorzenia postępowania w przypadku określonym w art. 118 § 2, przepis art. 206 stosuje się odpowiednio.
Oznacza to, że z art. 201 p.p.s.a. nie wynika możliwość zasądzenia kosztów skarżącemu w przypadku cofnięcia skargi oraz umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Z tego też względu, z uwagi na brak podstawy prawnej, wniosek pełnomocnika skarżącej w zakresie dotyczącym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego nie mógł zostać uwzględniony. Takie też stanowisko, co do tego, że w razie cofnięcia skargi stronie nie przysługuje żądanie zasądzenia na jej rzecz innych, poniesionych kosztów postępowania wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 sierpnia 2016 r., sygn. akt I OZ 814/16 (dostępny w CBOSA). Należy przy tym wyjaśnić, że skarżąca nie poniosła kosztów wpisu sądowego, który w niniejszej sprawie nie został uiszczony. Tym samym nie było podstaw do zastosowania przez sąd przepisu art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., przewidującego zwrot stronie z urzędu całego uiszczonego wpisu od pisma cofniętego.
Z przedstawionych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł jak w sentencji