Sprawa ze skargi na bezczynność Rzecznika Praw Obywatelskich w przedmiocie ochrony informacji niejawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. S. na bezczynność Rzecznika Praw Obywatelskich w przedmiocie ochrony informacji niejawnych postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

R. S. wniósł do Sądu skargę na bezczynność Rzecznika Praw Obywatelskich w rozpoznaniu jego wniosku z 19 lutego 2019 r. związanego z prośbą o osobiste spotkanie na terenie zakładu karnego w sprawie ochrony informacji niejawnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że pomiędzy stronami sporu został kilkukrotnie wymieniona korespondencja, w której skarżący domagał się spotkania, natomiast Rzecznik Praw Obywatelskich wskazywał na brak takiej możliwości z uwagi na braki kadrowe i możliwość opisania przez skarżącego kwestii go interesujących w piśmie.

Rzecznik Praw Obywatelskich w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej jako p.p.s.a. Organ powołał, że w myśl art. 1 ust. 3 ustawy z 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (Dz. U. z 2017, poz. 958), w sprawach o ochronę wolności i praw człowieka i obywatela Rzecznik bada, czy wskutek działania lub zaniechania organów, organizacji i instytucji, obowiązanych do przestrzegania i realizacji tych wolności i praw, nie nastąpiło naruszenie prawa, a także zasad współżycia i sprawiedliwości społecznej. Rzecznik po zapoznaniu się z każdym skierowanym do niego wnioskiem może podjąć sprawę, poprzestać na wskazaniu wnioskodawcy przysługujących mu środków działania, przekazać sprawę według właściwości, nie podjąć sprawy, zawiadamiając o tym wnioskodawcę i osobę, której sprawa dotyczy (art. 11 ust. 1 ustawy). Rozpatrywanie przez Rzecznika Praw Obywatelskich kierowanych do niego wniosków nie następuje w formach przewidzianych art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a., co oznacza, że sąd administracyjny nie nadzoruje tej działalności Rzecznika (podejmowane przez Rzecznika czynności, o których mowa w art. 11 ustawy o RPO nie są czynnościami z zakresu administracji publicznej).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje :

Skarga podlega odrzuceniu.

Skarżący we wniosku z 19 lutego 2018 r. zwrócił się do organu o osobiste spotkanie w sprawie nadanie klauzuli tajności informacjom dotyczącym ubiegania się przez niego w przeszłości o status świadka koronnego.

Należy przypomnieć, że Rzecznik Praw Obywatelskich "zareagował" na wniosek skarżącego i udzielił odpowiedzi na każde pismo skarżącego. Z treści kierowanych do skarżącego pism wynika, że organ nie znalazł podstaw do tego, aby podjąć sprawę (art. 11 pkt 1 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich) z uwagi na stwierdzenie naruszenia praw i wolności skarżącego.

Trzeba przyznać rację Rzecznikowi Praw Obywatelskich, że działania określone ustawą o Rzeczniku Praw Obywatelskich, w tym określone w art. 11 nie podlegają procedurze administracyjnej (RPO nie wydaje decyzji oraz nie podejmuje czynności określonych w art. 3 § 2 p.p.s.a.) i w związku z tym w tym zakresie jego akty i czynności nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego (por. np. postanowienie NSA z 14 stycznia 2015 r., I OSK 3272/14 i powołane tam orzecznictwo). Z tego powodu skarga na bezczynność Rzecznika w takiej sprawie podlega odrzuceniu jako nienależąca do właściwości sądu administracyjnego (art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Biorąc powyższe pod uwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucił skargę.

Strona 1/1