Wniosek w przedmiocie niezałatwienia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w przedmiocie zawieszenia wznowionego postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis,, asesor WSA Małgorzata Roleder, , po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 29 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącej J.W. o wyłączenie sędziów Anny Sobolewskiej-Nazarczyk i Danuty Tryniszewskiej-Bytys od udziału w sprawie ze skargi J.W. na bezczynność Wojewody P. w przedmiocie niezałatwienia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w przedmiocie zawieszenia wznowionego postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a oddalić wniosek skarżącej J.W. o wyłączenie sędziów Anny Sobolewskiej-Nazarczyk i Danuty Tryniszewskiej-Bytys od udziału w sprawie.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 16 stycznia 2009 r., skarżąca J.W. wniosła o wyłączenie sędziów Anny Sobolewskiej-Nazarczyk i Danuty Tryniszewskiej-Bytys od udziału w sprawie. Treść wniosku o wyłączenie sędziów wskazywała, że wątpliwości co do ich bezstronności skarżąca upatruje w tym, że wszystkie jej skargi rozpatrywane z udziałem w/w sędziów, zostały przez Sąd odrzucone. Skarżąca twierdziła, że nie uznając jej za stronę postępowania, wymienieni Sędziowie nie wykonali wyroku NSA z dnia 27.03.2007r. o sygn. akt IIOSK 208/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Wniosek jako bezzasadny podlegał oddaleniu.

Instytucję wyłączenia sędziego regulują przepisy Rozdziału 5 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r., - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. Wyłącznie sędziego z mocy prawa (iudex inhabilis) reguluje przepis art. 18 ww. ustawy, zaś o wyłączeniu na żądanie lub na wniosek (iudex suspectus) traktuje art. 19 p.p.s.a., stanowiąc, że niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.

Składając wniosek o wyłączenie sędziego strona winna uprawdopodobnić przyczyny tego wyłączenia (art. 20 p.p.s.a). Sędzia zaś powinien zawiadomić sąd o zachodzącej podstawie swojego wyłączenia i wstrzymać się od udziału w sprawie (art. 21 p.p.s.a.).

W przedmiotowej sprawie Skarżąca nie wykazała w żaden sposób, by w sprawie mogły zachodzić jakiekolwiek wątpliwości co do bezstronności sędziów. Samo przypuszczenie o braku bezstronności sędziego orzekającego w sprawie, bez rzeczowego uprawdopodobnienia w tym zakresie, musi skutkować oddaleniem wniosku. Sędziowie Anna Sobolewska-Nazarczyk i Danuta Tryniszewska-Bytys ustosunkowując się do wniosku o ich wyłączenie od udziału w orzekaniu, złożyły do akt sprawy oświadczenia, z których wynika, iż sędziów nie łączą ze skarżącą żadne stosunki mogące mieć wpływ na orzekanie w sprawie. Ocena pracy sędziego czy niezadowolenie z wyników postępowania, nie mogą stanowić samoistnej przesłanki do wyłączenia sędziego. Wniosek skarżącej nie wskazuje na żadne przesłanki mogące świadczyć o jakiejkolwiek wątpliwości co do bezstronności sędziego orzekającego w sprawie. Istota i przesłanki instytucji wyłączenia sędziego wynikające z art. 19 p.p.s.a. nie mogą dotyczyć innych kwestii jak tylko osobistych powiązań danego sędziego ze strona postępowania, co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Warto też zwrócić uwagę, że w przypadku zgłoszenia w złej wierze wniosku o wyłączenie sędziego, sąd ma możliwości zastosowania sankcji z art. 23 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 22 § 1 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r., - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1