Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Wydziału II: Barbara Romanczuk, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. P. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w zakresie sporządzenia odpowiedzi na skargę kasacyjną w sprawie ze skargi E. Sz. na bezczynność Powiatowego Lekarza Weterynarii w W. M. w przedmiocie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy uznania mięsa za niezdatne do spożycia przez ludzi p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu M. P. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w zakresie sporządzenia i wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną w wysokości 147,60 zł (sto czterdzieści siedem 60/100 złotych).
Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku przyznał E.Sz. prawo pomocy w zakresie obejmującym m.in. ustanowienie radcy prawnego. Stosownie do powyższego, Okręgowa Izba Radców Prawnych w B. wyznaczyła do prowadzenia niniejszej sprawy radcę prawnego M. P. (k. 24).
W piśmie z dnia 1 sierpnia 2014 r. radca prawny złożył odpowiedź na skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 czerwca 2014 r., jednocześnie wnosząc o przyznanie kosztów nieopłaconego zastępstwa procesowego udzielonego z urzędu w zakresie tej czynności procesowej (k. 64).
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2012 r. sygn. akt II GSK 1056/11 wskazano, że "opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, o której mowa w przepisie § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), jest równoznaczna odpowiedzi na skargę kasacyjną" (LEX nr 1240593). Stanowisko powyższe należy również odpowiednio stosować do radców prawnych.
Stosownie zatem do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.) - w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jeżeli sprawę prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji, wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej niż 120 zł. Zatem biorąc pod uwagę, że stawka minimalna określona w pkt 1 w niniejszej sprawie wynosi 240 zł, stawka za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 120 zł, a więc stawka za sporządzenie odpowiedzi na skargę kasacyjną również wynosi 120 zł. Stawkę tę zgodnie z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (23 %).
Mając na uwadze niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter przedmiotowej sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia oraz rozstrzygnięcia należy uznać, że kwota 147,60 zł wynagrodzenia jest adekwatna do jego udziału w niniejszym postępowaniu.
W tej sytuacji, stosując przepisy art. 250 § 1ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b i pkt 1 lit. c oraz § 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, orzeczono jak w sentencji.