Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Włodarska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na bezczynność Okręgowej Izby Lekarskiej w B. w przedmiocie nieudzielania odpowiedzi na skargę dotyczącą niewłaściwego leczenia postanawia odrzucić skargę
J. C. wystąpił ze skargą na bezczynność Okręgowej Izby Lekarskiej w B. polegającą na nie wydaniu rozstrzygnięcia w zakresie nieudzielania odpowiedzi na skargę dotyczącą niewłaściwego leczenia.
W wykonaniu zarządzenia sędziego pismem z dnia 30 stycznia 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wezwał skarżącego o udzielenie informacji, czy składał zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia na nie załatwienie sprawy w terminie, pod rygorem uznania, że takiego zażalenia nie składał. Na powyższe wezwanie doręczone prawidłowo w dniu 3 lutego 2006r. J. C. nie udzielił odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270; z późn. zm.) jednym z koniecznych warunków dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Takim środkiem w przypadku skargi na bezczynność organu jest zażalenie, o którym mowa w art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego, które powinno być skierowane do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Dopiero po otrzymaniu postanowienia zawierającego rozstrzygnięcie tak wniesionego zażalenia możliwe jest, z zachowaniem trzydziestodniowego terminu, wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Pismem z dnia 30 stycznia 2006r., skarżący został zobowiązany do oświadczenia czy złożył zażalenie w trybie art. 37 k.p.a. Powyższego zobowiązania nie dopełnił, zatem stan faktyczny sprawy wskazuje na to, iż skarga złożona przez skarżącego jest przedwczesna, co przesądza o jej niedopuszczalności.
Z tych względów na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 wskazanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.