Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. w przedmiocie wydania legitymacji osoby represjonowanej postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić na rzecz strony skarżącej M. B. ze Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) kwotę 100 (sto) złotych, tytułem wpisu uiszczonego od skargi.
Decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] sierpnia 1994 r. przyznano M. B. uprawnienia określone w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Wraz z decyzją skarżącemu wydane zostało zaświadczenie ze zdjęciem uprawniające do ulg określonych w przepisach ustawy.
Pismem z dnia 20 listopada 2013 r. M. B. wystąpił do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z wnioskiem o wydanie duplikatu zaświadczenia, gdyż zaświadczenie wystawione w roku 1994 r. Nr [...] uległo zniszczeniu.
W dniu 2 grudnia 2013 r. przesłano na adres domowy strony drogą pocztową żądane zaświadczenie.
W dniu 26 listopada 2014 r. M. B. wniósł o wydanie mu "legitymacji osoby represjonowanej" gdyż wpis widniejący na wydanej mu przez organ "legitymacji - zaświadczeniu o uprawnieniach nr [...] tez jest bez wartości, bo enigmatyczny".
Mimo prośby organu (pisma z dnia 19 grudnia 2014 r., z dnia 15 stycznia 2015r. i z dnia 9 lutego 2015 r.) skarżący nie nadesłał zaświadczenia o uprawnieniach, co nie pozwoliło organowi na stwierdzenie, czy w wystawionym dokumencie pojawiły się błędy mogące skutkować zakwestionowaniem prawa do zniżki.
Pismem z dnia 23 marca 2015 r. M. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. polegającą na niewydaniu legitymacji osoby represjonowanej zgodnie z wnioskiem.
W skardze wniesiono m. in. o orzeczenie obowiązku wydania przez organ legitymacji osoby represjonowanej.
W odpowiedzi na skargę Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. wniósł o jej oddalenie wskazując, że bezczynność w niniejszej sprawie nie występuje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadku:
1. decyzji administracyjnych;
2. postanowień wydawanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty;
3. postanowień wydawanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach.
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności proceduralnych, przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa, nie wykonuje ich w terminie określonym przez te przepisy. W konsekwencji zarzut bezczynności powinien pojawić się wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do wydania np. decyzji lub innego aktu administracyjnego pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma, bowiem na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu i rozstrzygnięcia określonej sprawy administracyjnej. Strona wnosząca do organu administracji publicznej żądanie określonej treści ma prawo domagać się rozstrzygnięcia o jej prawach i obowiązkach na podstawie i w granicach zakreślonych obowiązującymi przepisami prawa, w tym regułami proceduralnymi oraz normami kompetencyjnymi wyznaczającymi zakres właściwości tego organu. To rozstrzygnięcie natomiast powinno nastąpić niezwłocznie. W szczególności niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ (art. 35 § 1 k.p.a.). Niezależnie od powyższego sprawa administracyjna powinna być załatwiona najpóźniej w granicach terminów zakreślonych w art. 35 § 3 k.p.a. (o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej np. w przypadku informacji publicznej), zgodnie z którym załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. Warto wszakże dodać, że ustawodawca przewidział jednocześnie, iż do terminów określonych w powołanych wyżej przepisach nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.