Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w K. w przedmiocie wydania potwierdzenia odbioru przesyłki poleconej postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 11 stycznia 2011r. S. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w K. w przedmiocie dostarczenia pokwitowania odbioru przesyłki, którą skarżący nadał w dniu 5 stycznia 2011r.
Jak wynika z odpowiedzi na skargę, udzielonej przez Dyrektora Zakładu Karnego w K., Zakład Karny nie prowadzi innej ewidencji przesyłek wychodzących ponad dziennik korespondencji. Dyrektor wskazał ponadto, iż potwierdzenia odbioru zwracane przez pocztę, przekazywane są nadawcom, Zakład Karny natomiast nie ponosi odpowiedzialności za przesyłki niedoręczone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych. Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.").
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 ww. ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4 pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Bezczynność organu następuje wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności, wynikających z przepisów prawa, nie wykonuje ich w terminie przez te przepisy określonym. Innymi słowy bezczynność oznacza stan, w którym organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do wydania aktu administracyjnego lub podjęcia innej czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej określonej sprawy administracyjnej. Składanie skargi na bezczynność dopuszczalne jest jedynie w odniesieniu do tych aktów lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie może zatem ona dotyczyć innych czynności.
W przedmiotowej sprawie skarżący przedmiotem skargi uczynił czynność nie mieszczącą się w katalogu spraw podlegających kognicji sądu administracyjnego. Nieprzekazania przez organ administracji więziennej zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki nadanej listem poleconym nie można traktować jako bezczynności organu w przypadku aktu lub czynności wyliczonych enumeratywnie w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a., lecz jako wykonanie innej czynności o charakterze stricte faktycznym i niepodlegającej tym samym kontroli sądowej.
W kwestii wyjaśnienia braku zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki nadanej listem poleconym, zwłaszcza w sytuacji, gdy skarżący dysponuje dowodem nadania listu, skarżący może zwrócić się do właściwego urzędu pocztowego w drodze postępowania reklamacyjnego.
W tym stanie rzeczy, stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono, jak w sentencji postanowienia.