Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym kolejnego wniosku A. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia ... w przedmiocie uchylenia w całości decyzji organu I instancji i przekazania do ponownego rozpatrzenia sprawy odmowy uchylenia własnej decyzji o naliczeniu opłat eksploatacyjnych za wydobycie kopaliny bez wymaganej koncesji postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r. referendarz sądowy odmówił skarżącym przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych z uwagi na nie wykazanie przez nich przesłanek do zwolnienia.
W piśmie z dnia 17 października 2014 r. skarżący wystąpił o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
We wniosku złożonym w dniu 7 listopada 2014 r. na urzędowym formularzu wnioskodawca sprecyzował, że żąda przyznania prawa w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i wskazał w uzasadnieniu, że samotnie prowadzi gospodarstwo domowe, utrzymuje się ze świadczeń emerytalnych- 1250 zł i 90€, a swoje wydatki określił następująco: czynsz - 500 zł; opłata za ogrzewanie mieszkania i podgrzanie wody- 200 zł; za energię elektryczną- 200 zł; za wodę i odprowadzenie ścieków- 100 zł; za wywóz śmieci- 15 zł; za abonament TV- 79 zł; koszty bieżących napraw- 30 zł; koszty lekarstw- 170 zł; wydatki na żywność -400 zł; zakup odzieży- 50 zł; wydatki na środki czystości - 70 zł. Dodał, że z uwagi na poważną chorobę jego żona mieszka w Niemczech, a posiadane rachunki bankowego podlegają zajęciu egzekucyjnemu.
Przesłanką do uwzględnienia kolejnego wniosku strony o przyznanie prawa pomocy może być jedynie stwierdzenie, iż od chwili wydania poprzedniego orzeczenia w tym przedmiocie uległa zmianie (na niekorzyść) sytuacja finansowa i majątkowa wnioskodawcy. Co więcej- jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt I OZ 712/13, www.orzeczenia.nsa.gov.pl- Sąd nie ma obowiązku przy kolejnym wniosku zajmować się w ogóle ponownie oceną tych samych okoliczności i argumentów przedstawionych już we wcześniejszym wniosku. To na osobie skarżącego ciąży obowiązek wykazania, które ze zmienionych okoliczności uzasadniały obecnie przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W niniejszej sprawie taki warunek nie został spełniony, bowiem skarżący w ogóle nie wypowiedział się w tej kwestii, tylko ograniczył się do przedstawienia pewnych danych obrazujących swoją aktualną sytuację. Co prawda skarżący wskazał, że aktualnie nie prowadzi gospodarstwa domowego z żoną (a w poprzednim wniosku tak) ale z okoliczności wskazanych w tamtym wniosku wynikało, że i wówczas tak naprawdę skarżący oraz jego żona mieszkali oddzielnie i nie prowadzili wspólnego gospodarstwa. O tym, że sytuacja materialna skarżącego nie uległa pogorszeniu, a wręcz przeciwnie- poprawiła się świadczyć może m.in. wysokość aktualnie osiąganego przez niego łącznie dochodu z tytułu świadczeń emerytalnych -1.614,03 zł (poprzednio tylko 420 zł z tytułu stosunku pracy). Skarżący ponownie zasadniczo nie przedłożył wymaganych dokumentów i nie wyjaśnił wielu kwestii, które zostały wskazane w zarządzeniu z dnia 23 października 2014 r. m.in.: nie wyjaśnił z jakich źródeł uzyskuje środki na pokrycie wydatków przekraczających uzyskiwany przez siebie dochód i z jakiego źródła czerpał środki na pokrycie wynagrodzenia osoby, która sporządziła skargę i na opłacenie dotychczasowych kosztów sądowych (wpisu od skargi, opłaty kancelaryjnej) i dlaczego z tego samego źródła nie mogą pokryć kolejnych kosztów; nie wyjaśnia dlaczego - w świetle przedstawianej jako trudnej sytuacji materialnej swojej rodziny- prowadzą dwa domy (w Polsce i w N.); nie wskazał - jeśli nie prowadzi już działalności gospodarczej - co stało się ze składnikami majątkowymi wykorzystywanymi wcześniej w tej działalności; nie wyjaśnił dlaczego nie wykazał we wniosku posiadania nieruchomości i dlaczego ich nie zbywa; nie określił czy korzysta z pomocy osób trzecich i czy posiada zdolność kredytową; nie wyjaśnił dlaczego pomimo uprawnienia wynikającego z Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego (art. 87 i 128 KRiO) nie dochodzi od swojego syna stałego świadczenia alimentacyjnego, tylko zadawala się pożyczką w wysokości 300 zł; nie wskazał dlaczego nie występowała dotychczas o zasiłki z miejskiego ośrodka pomocy społecznej czy o dodatek mieszkaniowy i nie wyjaśnił czy czerpie korzyści finansowe z przedmiotowych stawów hodowlanych, a jeśli nie to dlaczego; nadto nie udokumentował wysokość ponoszonych wydatków; nie wyjaśnił też z jakich środków opłaci wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika za sporządzenie skargi kasacyjnej.