Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu M. S. od postanowienia referendarza sądowego o odmowie zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie wzrostu wartości nieruchomości oraz wysokości opłaty planistycznej postanawia: odrzucić sprzeciw.
Na skutek wniosku skarżącego z dnia 25 kwietnia 2017 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu wezwał wnioskodawcę na podstawie art. 258 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369; dalej: p.p.s.a.), do złożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów.
W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. skarżący wniósł o zawieszenie rozpatrywania jego wniosku do czasu uzyskania dokumentów, które mogłyby udokumentować prowadzenie w stosunku do majątku skarżącego egzekucji. Nadto skarżący wniósł o zawieszenie postępowania z wniosku do czasu wyjaśnienia przez sąd, jak uzyskać od osoby trzeciej dokumentację wydatków określonych kwotowo od osoby trzeciej, która nie jest stroną postępowania.
Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2017 r. referendarz sądowy odmówił zawieszenia postępowania.
Odpis postanowienia referendarza sądowego wobec niezastania adresata w miejscu doręczenia przesyłki awizowano w dniu 3 lipca 2017 r., a następnie awizowano powtórnie w dniu 11 lipca 2017 r. Ostatecznie z uwagi na niepodjęcie przesyłki w terminie pozostawiono ją w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 17 lipca 2017 r.
Pismem nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 24 lipca 2017 r., skarżący wniósł sprzeciw na orzeczenie referendarza sądowego o odmowie zawieszenia postępowania z wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 167a § 1 p.p.s.a., do zarządzeń oraz postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządzeń przewodniczącego oraz postanowień sądu. Zgodnie zaś z literalnym brzmieniem art. 259 § 1 p.p.s.a. od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 strona może wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia. Nadto sprzeciw przysługuje od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego, o których mowa w art. 30 § 1, art. 49 § 2 oraz art. 234 § 2 p.p.s.a. W związku z tym należało przyjąć, że w przypadku orzeczeń (postanowień i zarządzeń) niewymienionych we wskazanych powyżej przepisach - a do takich niewątpliwie należy postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania - sprzeciw nie przysługuje. Niezależnie od oceny treści wydanego przez referendarza sądowego rozstrzygnięcia należy wskazać, że stronie nie przysługuje środek zaskarżenia na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego, ponieważ nie został on wskazany w zamkniętym katalogu postanowień zaskarżalnych. Trzeba przy tym podkreślić, że w okolicznościach niniejszej sprawy do takowych zaliczyć można wyłącznie postanowienie sądu o zawieszeniu postępowania i o odmowie podjęcia postępowania (art. 131 p.p.s.a.), przy czym zawieszenie postępowania jest przerwą w całym toczącym się postępowaniu sądowoadministracyjnym, nie zaś w postępowaniu wpadkowym w przedmiocie przyznania prawa pomocy. Z tych też względów należało uznać, że wadliwe pouczenie przez referendarza strony postępowania o przysługującym mu prawie sprzeciwu od postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania - które to prawo w istocie nie przysługuje - nie może wywoływać skutków prawnych powodujących nadanie skarżącemu uprawnień nie mających oparcia w ustawie. Z uwzględnieniem wskazanych powyżej okoliczności na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.