Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. C. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uznania za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej postanawia - odrzucić skargę -
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w O. orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lutego 2008 r. uznała Z. C. za niezdolnego do służby wojskowej - kategoria "N". Orzeczenie to zawierało rozpoznanie chorób powodujących niezdolność do służby wojskowej (pkt 9A) oraz schorzeń współistniejących (pkt 9B). W punkcie 11 tego orzeczenia stwierdzono, że zarówno schorzenia wymienione w pkt. 9A jak i w pkt. 9B nie pozostają w związku ze służbą wojskową.
Od powyższego orzeczenia Z. C. odwołał się, podając, że schorzenie wymienione w pkt. 9 jest następstwem choroby powstałej w okresie pełnienia służby w związku ze szczególnymi warunkami i właściwościami wykonywanych obowiązków służbowych. Dodał, że schorzenie, które posiada, jest chorobą zawodową, a zdrowie utracił w związku z pełnioną służbą.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w O.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Z. C. zakwestionował orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. w części dotyczącej stwierdzenia braku związku powstałych schorzeń ze służbą wojskową. Stwierdził, że intencją jego skargi jest tylko to, by uznano nabyte przez niego schorzenia, a przynajmniej jedno z nich, jako powstałe w warunkach pełnienia służby wojskowej.
W odpowiedzi na skargę Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 stycznia 2006 r. w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, a także właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 75) wojskowe komisje lekarskie orzekają:
a) o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, o związku albo braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową, a także o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z czynną służbą wojskową,
b) o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych,
c) o zdolności do czynnej służby wojskowej żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych,
d) w ramach kontrolnych badań inwalidów.
Ostateczne rozstrzygnięcia wojskowych komisji lekarskich podejmowane na podstawie ww. rozporządzenia dotyczące ustalenia kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej podlegają kontroli przez sądy administracyjne na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Natomiast od orzeczeń wojskowych komisji lekarskich, o których mowa wyżej, ale w zakresie oceny stanu zdrowia żołnierza i ustalenia związku stwierdzonych schorzeń ze służbą wojskową do celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego, skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje. Orzeczenia wojskowych komisji lekarskich w tej części, w której dotyczą zagadnienia związku choroby ze służbą wojskową, poddane są orzecznictwu sądów powszechnych.
Potwierdzenie powyższej tezy odnaleźć można zarówno w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 1988 r. sygn. akt OPS 8/97, jak i w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 27 października 1999 r. sygn. akt III ZP 9/99, w których wskazano, że orzeczenia ustalające związek schorzeń ze służbą nie podlegają kontroli sądowoadministracyjnej.
Z. C. w sposób wyraźny zaznaczył, zarówno w odwołaniu od orzeczenia Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w O., jak i w skardze na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W., że jest niezadowolony wyłącznie z rozstrzygnięcia o związku powstałych schorzeń ze służbą wojskową.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznanwanej sprawie.
Z tych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.