Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska - Krupa po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Związku Zawodowego Rolnictwa [...] z siedzibą w [...] na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] stycznia 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: odrzucić skargę
Związek Zawodowy [...] z siedzibą w [...] (zwany dalej: "Związkiem") wniósł 28 marca 2019r. skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwany dalej: "Prezesem ZUS") z [...] stycznia 2019r. znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania Z. S. (zwana dalej: "Wnioskodawczynią") świadczenia w drodze wyjątku.
Prezes ZUS w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że Związek nie był stroną postępowania administracyjnego, a Wnioskodawczyni nie udzieliła Związkowi pełnomocnictwa do działania w sprawie. Nawet, gdyby udzielono Związkowi pełnomocnictwa, i tak nie ma On uprawnień do działania w tego typu sprawach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018r., poz. 1302 ze zm.; dalej: P.p.s.a.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Istotę legitymacji skargowej stanowi uprawnienie do żądania przeprowadzenia kontroli określonego aktu lub czynności w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z prawem, czyli z obiektywnym porządkiem prawnym. Przy czym skarżący musi mieć w złożeniu skargi interes prawny pojmowany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością (zob. A. Kabat, Komentarz do art. 50 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LEX 2013). Jednostka ma interes prawny w postępowaniu sądowym, jeżeli pomiędzy jej sytuacją prawną a przedmiotem postępowania istnieje - uzasadnione treścią normy prawa materialnego - realne i rzeczywiste powiązanie, czyniące ją "zainteresowaną" tym postępowaniem i w konsekwencji uprawnioną do udziału w nim w charakterze strony (tak: J.P. Tarno, Komentarz do art. 50 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LexisNexis 2011, dostępny w LEX).
Innymi słowy, osoba niemająca interesu prawnego, nie może poszukiwać ochrony na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego. Skarga wniesiona przez podmiot, który a limine (dosł. "od progu", od samego początku) nie może mieć legitymacji skargowej, podlega odrzuceniu, natomiast stwierdzenie w toku postępowania, że wnoszący skargę nie legitymuje się interesem prawnym, powoduje oddalenie skargi (zob. uchwała składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 kwietnia 2005r. sygn. akt OPS 1/04, ONSAiWSA z 2005 r. Nr 4, poz. 62).
W postępowaniu administracyjnym zakończonym zaskarżoną decyzją stroną postępowania była wyłącznie Wnioskodawczyni i to jej służył interes prawny we wniesieniu skargi do sądu administracyjnego. Osoba ta skargi do Sądu nie wniosła. Związek natomiast, nie ma legitymacji czynnej do zaskarżenia decyzji do Sądu administracyjnego, gdyż zaskarżona decyzja nie reguluje praw i obowiązków Związku. Nie kształtuje bezpośrednio jego sytuacji prawnej i nie pozbawia przysługujących mu uprawnień, ani nie uniemożliwia ich realizacji, jak również nie nakłada na Związek żadnych obowiązków. Zaskarżona decyzja nie wpływa więc na sytuację prawną Związku, co oznacza, że Związek nie posiada interesu prawnego w jej zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Związek złożył ponadto skargę we własnym imieniu, tym samym uwagi organu o pełnomocnictwie nie mogły być wzięte pod rozwagę.
Sąd, mając powyższe na względzie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.