Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung, Andrzej Kołodziej (spr.), Protokolant Arkadiusz Koziarski, po rozpoznaniu w dniu 4 września 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie : odmowy przyznania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę.
Dyrektor Aresztu Śledczego w R. decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 z późn. zm.), art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 z późn. zm.) oraz par. 3 ust. 4 i par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszom Służby Więziennej za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2003 r. Nr 132, poz. 1234), odmówił M. K. przyznania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego.
Następnie pismem z dnia [...] lutego 2008 r., skierowanym do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W., M. K. wniósł odwołanie od ww. decyzji.
Po rozpatrzeniu ww. odwołania Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W. decyzją z dnia [...] marca 2008 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 z późn. zm.) oraz art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761) w zw. z par. 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszom Służby Więziennej za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2003 r. Nr 132, poz. 1234), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w R. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...].
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wyjaśnił, że w świetle art. 89 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej, funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania, jeżeli on sam lub jego małżonek nie posiadają lokalu mieszkalnego lub domu, a także jeżeli funkcjonariuszowi nie przydzielono kwatery tymczasowej. Natomiast gdy funkcjonariusz Służby Więziennej lub jego małżonek posiadają lokal mieszkalny lub dom, wówczas nie przysługuje im prawo do świadczenia określonego w powołanym artykule, ale, zgodnie z art. 88 par. 1 ustawy o Służbie Więziennej, przysługuje mu równoważnik za remont tego lokalu. Zdaniem organu pojęcie "posiadania" powinno być oceniane z punktu widzenia tytułu prawnego do lokalu, a ponieważ skarżący nie wykazał, że przysługuje mu tytuł prawny legitymujący jego posiadanie lokalu mieszkalnego w R., ul. C. [...], to już z tego powodu decyzja o odmowie przyznania równoważnika za remont lokalu była uzasadniona. Według Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. prawo do równoważnika za remont lokalu nie jest uzależnione od ponoszonych przez funkcjonariusza nakładów na aktualnie zajmowany lokal mieszkalny. Organ wskazał, że M. K., decyzją Zastępcy Dyrektora Aresztu Śledczego w R. z dnia [...] maja 1999 r., przyznano równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania. Decyzja ta pozostaje nadal w obrocie prawnym, w związku z czym organy administracji są nią związane. Oznacza to, że skoro funkcjonariusz ma już ustalone świadczenie z tytułu braku lokalu mieszkalnego, to nie można mu jednocześnie przyznać świadczenia z tytułu posiadania lokalu mieszkalnego, bowiem równoważnik za brak lokalu mieszkalnego i równoważnik za remont lokalu mieszkalnego są świadczeniami konkurencyjnymi - przyznanie jednego z nich w określonym stanie faktycznym wyłącza możliwość przyznania w tymże stanie faktycznym drugiego i przyporządkowywane są przy zastosowaniu alternatywy polegającej na ustaleniu czy funkcjonariusz ma mieszkanie, czy też nie.