Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego R. F. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego R. F. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 110,40 zł (sto dziesięć złotych czterdzieści groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 813/12 oddalił skargę R. G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
Postanowieniem z dnia 30 lipca 2012 r. zostało przyznane stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego z urzędu.
Na tej podstawie Okręgowa Izba Radców Prawnych w Warszawie wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego r. pr. R. F.
Wyznaczony radca prawny złożył w niniejszej sprawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz ze skargą kasacyjną od wydanego przez Sąd wyroku. Jednocześnie wniósł o przyznanie kosztów udzielonej pomocy prawnej w podwójnej wysokości, z uwagi na zawiłość i obszerność sprawy. Ponadto oświadczył, że powyższe koszty nie zostały opłacone zarówno w części, jak i w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. przywrócił termin do wniesienia skargi kasacyjnej, uznając, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 20 grudnia 2013 r. w sprawie z wniesionej skargi kasacyjnej, sygn. akt I OSK 3038/12, ustanowiony pełnomocnik reprezentował skarżącego, popierając wniesioną skargę kasacyjną (k-112 akt sądowych).
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 grudnia 2013 r. oddalił skargę kasacyjną.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie to jest przyznawane przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu, określonym w przepisach art. 258-261 tej ustawy.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przez radcę prawnego, który nie występował w sprawie przed sądem I instancji, wynosi 100% stawki minimalnej, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia.