Starszy Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata J. S. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi J. G. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji i rozkazu personalnego postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. S. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 października 2013 r., rozpoznał skargę J. G. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji i rozkazu personalnego.
Wskazać również należy, że w toku postępowania sądowego na skutek złożonego wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 18 lipca 2013 r., (k-94) rozpoznał ów wniosek pozytywnie, a Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła do reprezentowania interesów skarżącej adwokata J. S. (k-103).
Wyznaczony pełnomocnik podejmował czynności i reprezentował skarżącego na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 11 października 2013 r., (k-123) w następstwie czego uzyskał wynagrodzenie za pomoc prawną świadczoną z urzędu, którą przyznał mu referendarz sądowy w postanowieniu z dnia 21 października 2013 r., (k-129). Wyznaczony pełnomocnik skierował do Sądu kolejny wniosek z dnia 20 grudnia 2013 r., o zasądzenie na jego rzecz kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych (k-169).
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem. W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie pełnomocnik z urzędu został ustanowiony do reprezentowania interesów skarżącej jeszcze przed wydaniem wyroku z dnia 11 października 2013 r., w związku z czym Sędzia postanowieniem z dnia 21 października 2013 r., zasądził na jego rzecz z urzędu koszty pomocy prawnej za postępowania pierwszoinstancyjne. Natomiast po wydaniu przez Sąd ww. wyroku, pełnomocnik podejmował w imieniu skarżącego czynności m. in. sporządził skargę kasacyjną (k- 167), brał udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (k-196). Powyższe uzasadnia zasądzenie wnioskodawcy kosztów w wysokości 75% tej stawki o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a. powiększonej o podatek VAT.
Z uwagi na to, że wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej spełnia przesłanki formalne, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.