Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] w przedmiocie skreślenia z listy osób oczekujących na najem lokalu socjalnego
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Beata Gibzińska po rozpoznaniu w dniu 17 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K.G. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A.F. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy osób oczekujących na najem lokalu socjalnego postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K.G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 734/18 przyznano A.F. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.

Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej adwokat K.G.

Adwokat K.G. reprezentowała skarżącą na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie i wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302); zwanej dalej P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stosownie natomiast do treści art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714, z późn. zm.); zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:

1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz

2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.

Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna albo adwokat nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynoszą 240 zł.

W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącej został wyznaczony pełnomocnikiem przed Sądem I instancji. Adwokat K.G. wzięła udział w rozprawie, na której wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, oświadczając, że koszty nie zostały opłacone w całości ani w części.

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia w kwocie 240 zł, podwyższone o kwotę 55,20 zł stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co łącznie stanowi kwotę 295,20 zł.

Z tych względów, na podstawie art. 250 § 1 P.p.s.a. i art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).

Strona 1/1