Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia K. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 715/09 odrzucające skargę K. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania skarżącemu świadczenia w drodze wyjątku z powodu niewyczerpania środków zaskarżenia w administracyjnym toku postępowania.

Wskazane wyżej postanowienie z 27 maja 2009 r. zakończyło postępowanie w sprawie ze skargi K. L. i podlegało zaskarżeniu wyłącznie poprzez wniesienie skargi kasacyjnej, o czym skarżący został pouczony.

Tymczasem K. L., w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, wniósł zażalenie, a więc środek odwoławczy, który nie przysługuje od tego rodzaju orzeczenia. W związku z tym zażalenie jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.

Podkreślić należy, iż charakter środka odwoławczego został ustalony w związku z wyjaśnieniami skarżącego co do braku możliwości finansowych na ustanowienie adwokata lub radcy prawnego do napisania skargi kasacyjnej. Powyższe tłumaczenie oznacza, iż K. L. świadomie wniósł niewłaściwy środek odwoławczy, którego celem było ominięcie tzw. przymusu adwokackiego.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.

Strona 1/1