Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu w dniu 14 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Prezesa Rady Ministrów o dokonanie wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2009 r. o sygn. akt II SA/Wa 640/09 w sprawie ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] marca 2009 r. (bez numeru) w przedmiocie zawieszenia organów Gminy [...] i ustanowienia zarządu komisarycznego postanawia odmówić dokonania wykładni wyroku.
Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2009 r. o sygn. akt II SA/Wa 640/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez Gminę [...] rozstrzygnięcie nadzorcze Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] marca 2009 r. w przedmiocie zawieszenia organów Gminy [...] i ustanowienia zarządu komisarycznego. W punkcie drugim wyroku Sąd stwierdził, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie podlega wykonaniu w całości, w trzecim punkcie zaś zasądził od Prezesa Rady Ministrów na rzecz Gminy zwrot kosztów postępowania.
W dniu 25 września 2009 r. Prezes Rady Ministrów skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o dokonanie wykładni wskazanego wyżej wyroku, w zakresie jego punktu drugiego.
W uzasadnieniu wniosku organ podniósł, iż budzi wątpliwość fakt, w jaki sposób ma zostać wykonane orzeczenie Sądu we wskazanym wyżej zakresie, bowiem Prezes Rady Ministrów, po zawieszeniu organów Gminy, w dniu [...] marca 2009 r. powołał komisarza rządowego, który stosownie do treści art. 97 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), przejął wykonywanie zadań i kompetencji organów Gminy z dniem powołania. Natomiast, jego zdaniem, orzeczenie Sądu I instancji prowadzi de facto do takich skutków, jakie powstają po wydaniu przez Sąd prawomocnego wyroku - do odwołania komisarza i przywrócenia działania organów zawieszonych, co jest prawnie niedopuszczalne.
Organ zwrócił przy tym uwagę, że zgodnie z art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), rozstrzygnięcie w zakresie wykonalności zaskarżonego aktu stanowi obligatoryjny element każdego wyroku, uwzględniającego skargę. Jednak gramatyczna wykładnia tego przepisu, rozumiana jako nakaz restitutio in integrum, jest niewłaściwa i niedopuszczalna, powodowałaby bowiem, że instytucja nadzoru Prezesa Rady Ministrów, określona w art. 97 ustawy o samorządzie gminnym, stałaby się pozorna i bezskuteczna z uwagi na to, że wykluczony zostałby jej nadrzędny cel, jakim jest szybka poprawa i przywrócenie skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy gminy. W ocenie organu, byłoby to również sprzeczne z zasadą dwuinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Wykładni podlega zarówno sentencja, jak i uzasadnienie wyroku. Konieczność dokonania wykładni zachodzi wówczas, gdy treść wyroku budzi wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu jego wykonania. W obu przypadkach potrzeba wykładni może być wyłącznie wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania orzeczenia. Jednak sytuacja taka nie zachodzi w przedmiotowej sprawie, albowiem zarówno wyrok, jak i uzasadnienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2009 r. o sygn. akt II SA/Wa 640/09 nie nasuwają żadnych wątpliwości.