Wniosek w przedmiocie skierowania do zawarcia na czas nieoznaczony umowy najmu lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do zawarcia na czas nieoznaczony umowy najmu lokalu mieszkalnego postanawia - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi -

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 1 lipca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 611/09 odrzucił skargę H. S. na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do zawarcia na czas nieoznaczony umowy najmu lokalu mieszkalnego. Odpis postanowienia doręczono skarżącej w dniu 6 lipca 2009 r.

W dniu 13 lipca 2009 r. skarżąca złożyła za pośrednictwem organu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...]. W uzasadnieniu wskazała, iż organ w żadnym z wystąpień do niej kierowanych nie zamieszczał pouczeń co do dalszych możliwości prawnych. Ponadto wskazała, iż jest osobą starszą i niezamożną, dlatego też występowała w sprawie bez pomocy pełnomocnika profesjonalnego.

W odpowiedzi na wniosek organ wniósł o jego odrzucenie, z uwagi na jego bezzasadność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Stosownie do treści przepisu art. 87 § 2 powołanej ustawy przywrócenie terminu podlega ocenie pod kątem uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego oraz zachowania wymogów formalnych do złożenia tego wniosku.

Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.

Zdaniem Sądu wskazane przez skarżącą okoliczności nie stanowią o braku jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Nie wykazała ona bowiem staranności przy prowadzeniu swojej sprawy. Z akt administracyjnych wynika, iż na etapie postępowania administracyjnego skarżąca była reprezentowana przez pełnomocnika z Kancelarii Prawnej, na okoliczność czego przedłożyła stosowne pełnomocnictwo z dnia 21 kwietnia 2008 r. Ponadto zarówno wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 27 stycznia 2009 r., jak i też sama skarga z dnia 23 marca 2009 r. zostały złożone bezpośrednio w organie. Oznacza to, iż skarżąca, bądź też osoba, która składała ww. dokumenty w jej imieniu, mogła dowiedzieć się o dalszym sposobie postępowania w celu realizacji swoich uprawnień, czy choćby o sposobie i miejscu pozyskania tych informacji. Dodania wymaga również, iż w treści wezwania do usunięcia naruszenia prawa, jak i w treści skargi, H. S. powołuje się na treść ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (art. 101) oraz treść ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 3 § 2 pkt 6), w których został uregulowany tryb wnoszenia skargi na uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania a także fakt, iż przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, należy stwierdzić, iż wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje bowiem, iż dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy niedostateczna staranność przy prowadzeniu własnych spraw, a nawet nieznajomość prawa nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu (por. wyr. NSA z dnia 8 stycznia 2002 r. II SA/Wr 1329/01, postanowienie NSA z dnia 10 lutego 2000 r. SA/Sz 1117/99, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl, wyrok NSA z dnia 6 listopada 1996 r. I SA/Łd 153/97 publ. LEX nr 37127).

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1